مردم در هر زمان سعی می کردند تا حد ممکن خود را در برابر انواع خطرات منشأ طبیعی ، اجتماعی و مصنوعی مصنوعی محافظت کنند. بیمه به ابزاری جهانی تبدیل شده است که به دستیابی به این اهداف کمک می کند ، نوعی روابط اقتصادی با هدف اطمینان از محافظت از مردم و فعالیت های آنها در برابر خطرات مختلف است.
به معنای وسیع ، بیمه انواع مختلفی از فعالیت های بیمه را شامل می شود: بیمه ، بیمه اتکایی ، بیمه سکه که به طور کلی پوشش بیمه ای را تشکیل می دهند. به معنای محدود ، این یک رابطه حقوقی است که به طور قراردادی بین بیمه گذار و بیمه گر ایجاد می شود تا از منافع اموال بیمه گر در صورت وقوع برخی از حوادث ناخوشایند برای وی - حوادث بیمه شده ، محافظت کند.
ماهیت بیمه در این واقعیت نهفته است که افرادی که از این موسسه حقوقی استفاده می کنند از حمایت بیمه برخوردار می شوند ، که شامل تشکیل اولیه وجوه از کمک های افرادی است که علاقه مند به بیمه اموال ، زندگی و بهداشت ، خطرات تجاری و غیره هستند در صورت وقوع یک بیمه ، طرف آسیب دیده غرامت پولی از این صندوق دریافت می کند که خسارت ایجاد شده را پوشش می دهد.
روشهای زیادی برای طبقه بندی انواع فعالیتهای بیمه وجود دارد. در متداول ترین نسخه ، دو نوع از یکدیگر متمایز می شوند: بیمه عمر - شخصی - و انواع دیگر بیمه که مربوط به بیمه عمر نیست (بیمه اموال).
بیمه شخصی منوط به منافع مالکانه اشخاص است که مستقیماً با زندگی ، سلامتی ، تغییرات احتمالی ظرفیت کار و مزایای بازنشستگی در آینده مرتبط هستند. هدف بیمه اموال منحصراً منافع ملکی مربوط به حق مالکیت است - مسائل مربوط به مالکیت ، استفاده و دفع اموال.
قانون فدرال "در مورد سازمان تجارت بیمه در فدراسیون روسیه" دو نوع بیمه را اجباری و داوطلبانه در نظر گرفته است. به منظور محافظت از اشیا priority دارای اولویت ، توسط دولت ایجاد می شود ، به عنوان مثال در مواردی که نیاز به جبران مادی خسارت وارده نه تنها منافع افراد خاص بلکه کل جامعه را تحت تأثیر قرار دهد.
بیمه دولت اجباری توسط سازمانهای بیمه برای بودجه بودجه انجام می شود. بیمه داوطلبانه ، برخلاف اجباری ، منحصراً بر اساس قرارداد منعقد شده داوطلبانه بین بیمه گر و بیمه گذار بوجود می آید. قرارداد بیمه با صدور بیمه نامه تأیید می شود.
