در صورت طلاق گرفتن همسر ، در صورت بحث برانگیز بودن موضوع محل زندگی خردسال ، کودک با توافق داوطلبانه یا مطابق با تصمیم دادگاه نزد یکی از آنها باقی می ماند. پدر در هر زمان می تواند ادعای مكرر كند و اگر تصور كند كه با او خیلی بهتر خواهد شد ، از مادر شكایت می كند.
ضروری است
- - درخواست به دادگاه ؛
- - صورت حساب درآمد؛
- - مشخصات؛
- - عمل بازرسی از فضای زندگی ؛
- - گواهی روانپزشک و متخصص اعصاب.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر هنوز محل اقامت خردسال مشخص نشده و دادگاه در مورد محل اقامت کودک نزد مادر تصمیمی نگرفته است ، شما حق دارید بلافاصله پس از طلاق برای تعیین محل زندگی کودک ادعا کنید. اگر دادگاه تصمیمی را صادر کرد و فضای زندگی مادر به عنوان محل زندگی شهروند خردسال تعیین شد ، شما حق دارید هر زمان خواستار ادعای مکرر شوید.
گام 2
صرف نظر از اینکه بلافاصله یا خیلی دیرتر از طلاق ، ادعایی برای تعیین محل زندگی فرزند شما ارسال می شود ، علاوه بر درخواست ، شما باید یک بسته اسناد را تأیید کنید که وضعیت خوب زندگی شما را تأیید می کند. برای انجام این کار ، شما باید یک گواهی درآمد 2-NDFL ارائه دهید.
مرحله 3
شما همچنین باید از محل کار و محل اقامت خود یک گواهی نامه بگیرید ، یک عمل بازرسی از خانه شما ، که باید توسط اعضای کمیسیون مسکن و مقامات سرپرستی و سرپرستی تنظیم شود ، تحت معاینه متخصص اعصاب و روان و با گواهی عدم وجود بیماری روانی و اعتیاد به مواد مخدر به الکل ، مواد مخدر و روانگردان تأیید می کند. مدارک مشابه باید توسط مادر کودک ارائه شود.
مرحله 4
دادگاه صرفاً از منافع شهروند خردسال پیش می رود ، بنابراین با مشارکت مقامات سرپرستی و سرپرستی تصمیمی اتخاذ می کند و همچنین در صورت داشتن شهروند خردسال ، نظر کودک و پیوستن وی به یکی از والدین را نیز در نظر می گیرد. به سن 10 سال رسید.
مرحله 5
اگر مشکل زیادی نداشته باشد ، می توانید کودک را از مادر شکایت کنید که وی از اعتیاد به الکل یا مواد مخدر رنج می برد ، کار نمی کند ، شیوه زندگی آشوب آمیزی دارد ، کودکی را بزرگ نمی کند یا با او بی ادبی رفتار می کند. اگر مادر کاملاً مثبت باشد و شرایط زندگی شما تقریباً برابر باشد ، دادگاه تصمیم می گیرد که کودک با کدام یک از والدین بهتر شود.
