برای قرن های متمادی ، سرقت اموال دولتی یکی از رایج ترین اعمال غیرقانونی در جامعه تلقی می شده است.
طرف ذهنی سرقت دولت همیشه با اهداف خودخواهانه و قصد مستقیم مشخص می شود. شخص مرتکب این جرم می تواند هم شخص عاقلی باشد که به سن 14 سالگی رسیده است و هم نمایندگان رسمی اشخاص حقوقی.
موضوع این سرقت اموال دولتی است. عینیت سرقت دولت در سرقت مخفیانه هر اموال دولتی است.
آیا سرقت های دولت مخفیانه انجام می شود یا آشکارا؟
سرقت اموال دولتی در صورت محرمانه تلقی می شود:
- سرقت در غیاب مالک انجام شده است.
- این سرقت در زمان حضور مالک (در این مورد ، نماینده رسمی دولت) انجام شده است ، اما به روشی انجام شده است که برای او نامحسوس بوده است.
طبق آمار ، بیشتر اوقات سرقت های دولت به طرز نامحسوس برای مقامات دولتی انجام می شود.
در رویه قضایی ، حل و فصل مسئله تعیین لحظه اتمام سرقت دولت اغلب تعداد زیادی از نکات نامشخص را مطرح می کند. این امر به شرایط بسیار متفاوتی بستگی دارد ، از جمله: مکان و وضعیت خاصی که در آن سرقت دولت انجام شده است ، ماهیت و ارزش اموال دولتی به سرقت رفته و انگیزه های مرتکب در مورد سرنوشت بیشتر اموال دولتی که به طور غیرقانونی توقیف شده است. غالباً شرایطی پیش می آید که سرقت دولت فقط مخفیانه آغاز می شود.
هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه آیا سرقت مخفیانه یا آشکار بوده است ، باید از دو معیار اصلی استفاده کرد: ذهنی و عینی.
معیار عینی و ذهنی سرقت دولت
یک معیار عینی نشان می دهد که آیا نمایندگان رسمی دولت از این سرقت مطلع هستند یا خیر. معیار ذهنی ، ویژگی ذهنی مرتکب یک سرقت معین به روش انتخاب شده برای ارتکاب سرقت ، درک اینکه آیا او علنی یا مخفیانه عمل می کند ، است.
چه موقع سرقت دولت کامل است؟
دزدی دولت زمانی کامل تلقی می شود که بتوان آن را کامل دانست. در این مورد ، کاملاً آشکار می شود که مرتکب اموال دولتی را توقیف کرده و به طور غیرقانونی به اختیار خود فرصت تصرف آن را پیدا کرده است.
چه کسی از سرقت های دولتی رنج می برد؟
عواقب سرقت دولت برای نمایندگان رسمی دولت و همچنین برای همه شهروندان ساکن در این ایالت کاملاً مشهود است. این تعجب آور نیست ، زیرا در بیشتر موارد ، این سرقت های ایالتی است که نه تنها بودجه دولت ، بلکه رفاه حال هر شهروند کشور را که نسبت به آن مرتکب شده است ، آسیب می زند.
