تلفن همراه فریب جیب برهای حرفه ای است ، چیزی کمتر از کیف پول و جواهرات طلا. در اثر حمله می توان تلفن را بی سر و صدا از جیب شما بیرون کشید و یا خارج کرد. روش های سرقت متنوع است. قانون کیفری همه این اقدامات را به عنوان جرایمی تعیین می کند که ممکن است مجازات های جدی برای آنها در پی داشته باشد. با این حال ، این واقعیت به ندرت مجرمان را می ترساند ، اما این نباید مانع از این شود که قربانی قصد خود را برای بازگرداندن اموال خود - تلفن.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، قربانی می تواند سیم کارت را مسدود کند. همه اپراتورهای تلفن همراه خدماتی را برای مسدود کردن تماس ها و بازیابی کارت گمشده با شماره شما ارائه می دهند. ارائه پاسپورت و پرداخت هزینه کارت جدید کافی است که شماره قدیمی شما با وجوه ذخیره شده در حساب به آن متصل خواهد شد. با این حال ، آژانس های اجرای قانون عجله در این موضوع را توصیه نمی کنند. اگر قصد دارید با پلیس تماس بگیرید ، بهتر است قفل سیم کارت را به تعویق بیندازید تا جستجو را تسهیل کنید. غالباً ، مهاجمین با فریب مقدار قابل توجهی از حساب تلفن همراه ، چندین شماره را از طریق شماره تلفن دزدیده شده برای تلفظ کل کارت انجام می دهند. فقط با ارسال درخواست به اپراتور تلفن همراه ، همه تماسهای خروجی توسط عامل برقرار می شوند. این مشترک که از تلفن شما تماس گرفته است ، تاریخ ، زمان و حتی مدت زمان تماس را می شناسد. ایجاد آدرس توسط شماره تلفن کاملاً آسان است.
گام 2
در اسرع وقت با بیانیه مکتوب با نزدیکترین کلانتری تماس بگیرید. موفقیت در جستجوی تلفن های سرقتی به سرعت تجدیدنظر شما بستگی دارد. برنامه را در محل حادثه ارسال کنید. امروز ، قربانیان به دست کلاهبرداران حق دارند بیانیه سرقت را نه تنها در بخش وظیفه وزارت امور داخلی ، بلکه همچنین به بازرس منطقه ، در پست پلیس راهنمایی و رانندگی ، وزارت امور اضطراری و حتی در آتش نشانی همه این خدمات اورژانس برای پذیرش درخواست شما لازم است. با این حال ، فقط مأموران اجرای قانون حق دارند فعالیت هایی را برای یافتن چیز به سرقت رفته انجام دهند.
مرحله 3
برنامه خود را به درستی بنویسید ، جزئیات را با دقت بنویسید. سند را شخصاً به نام رئیس اداره پلیس شهر / منطقه تنظیم کنید ، نام کامل ، آدرس و شماره تلفن خود را در جایی که می توانید با شما تماس بگیرد نشان دهید. با جزئیات مکان ، زمان و شرایط آدم ربایی را شرح دهید ، در مورد تلفن همراه خود اطلاعات بدهید: مدل آن ، شماره مشترک ، IMEI. توصیه می شود اگر متجاوز را مشاهده کرده اید با جزئیات توصیف کنید. هر ویژگی متمایزی را به خاطر بسپارید: رنگ مو ، قد ، فرم صورت ، تاتو ، جای زخم ، سوراخ کردن و غیره. در پایان برنامه ، یک شماره و امضا قرار داده می شود. آنها باید درخواست شما را بدون هیچ گونه اقناعی بپذیرند. سند باید در ثبت حوادث و جرایم ثبت شود. اطمینان حاصل کنید که این رسمیت ها رعایت می شود ، در غیر این صورت هیچ دلیلی برای مطالبه چیزی از پلیس در آینده وجود نخواهد داشت.
مرحله 4
یک نسخه از رسید را بر روی تلفن ، دستورالعمل ها یا بسته بندی خود به برنامه ، در جایی که شماره شناسایی خود دستگاه (IMEI) چاپ شده است ، متشکل از 15 رقم وصل کنید. واقعیت این است که استاندارد ارتباطات سیار مدرن GSM امکان موقعیت یابی اصطلاحاً GSM دستگاه در زمان تماس را فراهم می کند. نرم افزار ویژه سیگنال تلفن را تجزیه و تحلیل می کند و با دقت 100-300 متر نشان می دهد که تماس گیرنده در کدام بخش و در کدام ایستگاه قرار دارد. اگر تماس گیرنده نمی تواند جزئیات را ارائه دهد ، مدتهاست که از این فناوری برای تعیین مختصات تماس اضطراری 911 استفاده می شود. به درخواست سازمان های اجرای قانون ، اپراتورهای تلفن همراه چنین اطلاعاتی را ارائه می دهند.
مرحله 5
اگر پلیس نمی خواهد اظهاراتی درباره سرقت تلفن را بپذیرد ، از آنها خواستار امتناع كتبی از آنها شوید.با این مقاله (یا بدون آن) ، اقدامات غیرقانونی پلیس را به اداره اصلی وزارت امور داخلی در منطقه خود یا دادستانی گزارش دهید.
