این قانون با جزئیات بیشتری امکان استعفا یک افسر از خدمت را به درخواست خود او شرح داده است. با این حال ، در عمل ، فرد باید با مشکلات بوروکراتیک و عدم تمایل مقامات برای دیدار در نیمه راه روبرو شود. برای اینکه تمایل به ترک موفقیت کسب شود ، باید دقیقاً ترتیب این روش را بدانید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، لازم است گزارش استعفا به درستی تنظیم شود. مهمترین نکته سند ، که باید در تصمیم کمیسیون تأثیر بگذارد ، دلیل ضروری بودن انجام کار است. این قانون لیستی از شرایطی را که برای اخراج معتبر تلقی می شوند ، تصویب کرد. از جمله این دلایل می توان به موارد زیر اشاره کرد: جابجایی خانواده یک سرباز در خارج از کشور ، عدم توانایی تأمین هزینه خانواده از حقوق دریافتی ، بارداری افسر زن و مرگ یکی از اقوام نزدیک ، که پس از آن فرد نمی تواند به کار خود ادامه دهد.
گام 2
فرمانده یگان که گزارش را می پذیرد ، باید کمیسیون تأیید را برای تصمیم گیری در مورد برکناری تشکیل دهد. ترکیب کمیسیون معمولاً شامل: معاون رئیس واحد ، فرماندهان واحدهای دسته ، وکلا و افراد درگیر کار آموزشی در این واحد است. مراحل جلسه توسط دبیر ثبت می شود. معمولاً به عنوان یکی از افسران منصوب می شوند.
مرحله 3
کمیسیون تأیید گزارش و کلیه اسناد پیوست شده را بررسی می کند. همچنین لازم است که به افسری گوش دهید که شخصاً دلایل ترک کار را توضیح دهد. اعضای کمیسیون بر اساس نتایج جلسه تصمیم قطعی می گیرند. باید به رئیس واحد آورده شود و او نیز به نوبه خود حکم نهایی را صادر خواهد کرد.
