اخراج برای غیبت برای هر کارمندی یک اتفاق بسیار ناخوشایند است. با این حال ، رفتن به کار نمی تواند دلایل واقعاً عینی داشته باشد. بیایید به چند نمونه در این مورد نگاه کنیم.
مثال اول: عدم کار در رابطه با بازداشت اداری که توسط دادگاه به کارمند تحمیل شده است. با توجه به اینکه دلایل وضع چنین مجازاتی به رابطه شغلی کارفرما و کارمند مربوط نمی شود ، تحمل بازداشت دلیل موجهی برای غیبت در کار محسوب می شود. دادگاهها نتیجه گرفتند که ، در این مورد ، عدم حضور در کار با فرار از انجام وظایف کارگری همراه نیست.
مثال دو: کارمندی به دلیل اهدای خون به عنوان اهدا کننده سر کار نیامده است. در واقع ، قانون بعد از اهدای خون و اجزای تشکیل دهنده آن ، یک روز استراحت اضافی را پیش بینی کرده است. با این حال ، ما در مورد یک روز تقویمی ، یعنی یک روز صحبت می کنیم. بنابراین ، اگر روز آخر کار نوبت کارگر باشد ، عدم حضور وی در کار در کل شیفت غیبت محسوب می شود. دادگاه ها می گویند روز استراحت بدون اشاره به برنامه کار داده می شود. علاوه بر این ، این روز باید بلافاصله پس از اهدای خون استفاده شود ، بعداً دیگر امکان استفاده از آن وجود ندارد.
مثال سوم: یک کارگر نیمه وقت به دلیل حضور در سفر کاری به محل کار تعیین شده ، در محل کار حاضر نشد. از آنجا که مشاغل نیمه وقت در اوقات فراغت از کار اصلی کار می کنند (ماده 282 قانون کار فدراسیون روسیه) ، چنین سفر کاری دلیل عینی و معتبری برای غیبت در کار است.
مثال چهار: کارمند به دلیل بررسی واقعیت تصادف در محل کار خود نبود. با توجه به اینکه این وظیفه اوست که توضیحاتی را درباره واقعه حادثه ای که کارمند آن شرکت می کند ، ارائه دهد ، اخراج به دلیل غیبت در این شرایط غیرقانونی خواهد بود.
