علاوه بر پزشکان با تخصصهای مختلف ، یک تیم کامل از کارگران پزشکی سطح متوسط - پرستار ، پیراپزشکی ، نظم دهنده - از سلامت افراد محافظت می کنند. کمک آنها بسیار ارزشمند است ، تأثیر روشهای پزشکی ، وضعیت بیماران بعد از عمل ، عقیم بودن دستگاههای پزشکی و موارد دیگر به حرفه ای بودن و وظیفه شناسی این افراد بستگی دارد.
پیراپزشک
کلمه "پیراپزشک" در لغت به معنای "پزشک صحرا" است ، همانطور که در آلمان پزشک نظامی نامیده می شد ، که مجروحان را در مزرعه درمان می کرد. پیراپزشک متخصص با تحصیلات پزشکی متوسطه است. او حق دارد به طور مستقل تشخیص و انجام درمان را انجام دهد ، بیمار را در صورت لزوم به یک متخصص باریک ارجاع دهد و برگهای بیمار را بنویسد.
این حق تشخیص خود است که یک پزشک امدادگر را از پرستار یا پرستاری که این حق را ندارند متمایز می کند. بنابراین ، یک پزشک متخصص می تواند گاهی اوقات جایگزین پزشک شود ، به عنوان مثال ، در یک سرویس آمبولانس یا در مناطق دور از م institutionsسسات پزشکی متمرکز. این پیراپزشک همچنین اقدامات بهداشتی و بهداشتی و پیشگیرانه ای را برای کاهش وقوع انجام می دهد ، در هنگام زایمان کمک می کند و می تواند آزمایشات و روشهای مختلف آزمایشگاهی را انجام دهد. او قرارهای پزشکی دریافت می کند و اقدامات کارمندان ارشد را هدایت می کند.
در حقیقت ، یک پیراپزشک تفاوتی با درمانگران منطقه و پزشکان خانواده ندارد. غالباً پیراپزشکان در واحدهای پزشکی تشکیلات نظامی ، در مراکز بهداشتی فرودگاه ها ، ایستگاه های راه آهن یا بندرهای دریایی ، در خدمات امداد و نجات کار می کنند. غالباً ، این بهیار است که باید کمک های اولیه ارائه دهد ، که می تواند جان انسان ها را نجات دهد.
حرفه یک پیراپزشک ، بر خلاف یک پرستار ، که یک سطح ابتدایی را دریافت کرده است ، به یک سطح آموزش حرفه ای متوسطه تعلق دارد. این حرفه را می توان در دانشکده ها یا کالج های پزشکی تسلط یافت ، مدت تحصیل 3 سال و 10 ماه است. با دریافت سند مناسب ، متخصص جدید حق دارد به عنوان یک متخصص زنان ، دستیار پزشک ، دستیار آزمایشگاه یا دستیار پزشکی کار کند. او می تواند با گذراندن یک دوره تجدید نظر ، رده را ارتقا دهد.
پرستار
پرستاران و پرستاران نمی توانند به طور مستقل در معاینه ، تشخیص و درمان شرکت کنند. آنها فقط از دستورالعمل های پزشک ، از جمله یک پیراپزشک پیروی می کنند و به انجام درمان های لازم کمک می کنند. البته در غیاب پزشک ، آنها موظفند در شرایط تهدید کننده زندگی به قربانی کمک پزشکی کنند.
پرستاران روش هایی را انجام می دهند ، دوز و زمان مصرف داروها را کنترل می کنند و به طور مرتب برای معالجه در منزل از بیماران بازدید می کنند. آنها ایمنی عفونی را فراهم می کنند ، به این معنی که با قوانین آسپسی مطابقت دارند ، به درستی محصولات پزشکی را ذخیره ، پردازش ، عقیم سازی و استفاده می کنند. وقتی پزشک جراحی را به صورت سرپایی یا بستری انجام می دهد ، پرستاران کمک می کنند. آنها می توانند ساده ترین آزمایشات آزمایشگاهی را انجام دهند و نتایج خود را ارزیابی کنند ، تحت نظارت پزشک ، انتقال خون و تزریق درمانی را که توسط پزشک تجویز شده است انجام دهند.
پرستار حمل و نقل بیماران و آسیب دیدگان را سازمان می دهد ، معاینه ای از معلولیت موقت را انجام می دهد ، مراقبت های پزشکی از نوزادان و افراد معلول را انجام می دهد. وظایف وی شامل مشاهده دارویی گروه های جمعیتی ، واکسیناسیون پیشگیرانه است. علاوه بر این ، پرستاران سوابق پزشکی را نیز حفظ می کنند.
پرستاران مشخصات زیادی دارند: پرستار منطقه ، پرستار پزشک عمومی ، نگهبان (بخش) ، پرستار رویه ، پرستار اتاق رختکن ، پرستار بیهوشی ، پرستار عمل ، پرستار اورژانس ، رژیم غذایی ، ویزیتور بهداشت و غیره
تخصص "پرستاری" در کالج های پزشکی بدست می آید. مدت تسلط بر این برنامه 2 سال و 10 ماه است.
