کودکان زیر 14 سال ، بدون مراقبت از والدین و شهروندان ناتوان ، نمی توانند به طور مستقل از حقوق مالکیت خود استفاده کنند و وظایف خود را انجام دهند. این وظایف توسط مراجع سرپرستی و سرپرستی انجام می شود. علاوه بر این ، هر شخصی که از شخصی که نیاز به سرپرستی دارد آگاهی پیدا کند ، بدون هیچ گونه کوتاهی ، باید مرجع سرپرستی و سرپرستی را در این باره آگاه کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر مقامات سرپرستی اطلاعاتی مبنی بر بی فرزندان بودن فرزندان خردسال به هر دلیلی دریافت کردند ، بلافاصله بررسی و تأیید واقعیت را انجام می دهند. سپس آنها جایگزینی موقت این افراد را تأمین می کنند تا زمانی که موضوع تعیین قیم یا سرپرست حل شود.
گام 2
قیمومیت باید در محل سکونت شخصی که به ولایت یا سرپرستی احتیاج دارد ، یا در محل سکونت او قیم شود. در صورتی که کودک به سن 14 سالگی نرسیده باشد فرزندخواندگی به منظور نگهداری و آموزش امکان پذیر است. در این صورت ولایت برقرار می شود. اگر کودک در حال حاضر 14 ساله است ، اما 18 سال ندارد ، پس سرپرستی برقرار می شود. برای ایجاد حضانت کودک ، قبل از هر چیز باید با مقامات سرپرستی تماس بگیرید.
مرحله 3
سرپرست تمام حقوق و وظایف مربوط به کودک را دارد. دولت وجوه ماهیانه را برای نگهداری کودک به میزان تعیین شده در منطقه محل اقامت پرداخت می کند. علاوه بر این ، مقامات سرپرستی شرایط تربیت ، نگهداری و آموزش کودک را کنترل می کنند. برقراری قیمومیت نیازی به تصمیم دادگاه ندارد ؛ تصمیم ارگانهای خودگردان محلی کافی است. سرپرستان مشمول شرایط سخت مسکن و درآمد نمی شوند.
مرحله 4
تصمیم در مورد ایجاد قیمومیت باید ظرف یک ماه از لحظه ای که مقامات قیمومیت از ضرورت ایجاد قیمومیت آگاه شدند ، گرفته شود. هنگام انتصاب سرپرست ، امکان انجام وظایف سرپرست و روابط بین سرپرست و بخش وی مورد توجه قرار می گیرد. سرپرست عمدتاً توسط شخص نزدیک به بخش یا نماینده یک سازمان عمومی منصوب می شود. اگر بخش به هر دلیلی با تصمیم هیئت امنا موافقت نکند ، تصمیم لغو می شود.
مرحله 5
تعیین سرپرست حتی در صورت تربیت کودک در یک م institutionسسه تخصصی کودکان امکان پذیر است. سرپرست نمی تواند شخصی باشد که به سن 18 سالگی نرسیده باشد ، یا ناتوان شده یا از حقوق والدین محروم شده باشد.
