سرپرستی به معنای حمایت از منافع و حقوق فرزندان خردسالی است که به هر دلیلی بدون پدر و مادر می مانند و همچنین حمایت از منافع و حقوق افراد ناتوان یا تا حدی توانایی.
در صورت طفره رفتن والدین یا محرومیت از حقوق والدین ، می توان از فرزندان خردسال مراقبت کرد. اما اگر افراد ناتوان یا فرزندان بدون والدین تحت نظارت م ofسسات پزشکی یا آموزشی باشند ، صدور سرپرستی غیرممکن است - وظایف سرپرست در این مورد توسط دولت انجام می شود.
سرپرستی اغلب به عنوان فرم متوسط قبل از فرزندخواندگی مورد استفاده قرار می گیرد. وقتی پدر و مادر آینده در مورد نیاز به فرزندخواندگی کاملاً مطمئن نیستند ، یا بخاطر مدت زمان آن نمی خواهند در این روش شرکت کنند. برخلاف فرزندخواندگی ، سرپرستی نیازی به تصمیم دادگاه ندارد.
شرایط لازم برای سرپرستان
برای به دست آوردن سرپرستی ، شخص باید شرایط زیر را داشته باشد:
- از سن قانونی و توانایی قانونی برخوردار باشد.
- وی نباید به موجب این ماده برای صدمه عمدی به سلامتی و زندگی انسان محکومیت داشته باشد.
- شخص باید دارای خصوصیات اخلاقی و فردی بالایی باشد.
- کودک یا معلول نباید در برابر مراقبت مقاومت کند.
اسناد مورد نیاز برای سرپرستی
برای ثبت ولایت ، لازم است بسته ای از اسناد زیر را جمع آوری کنید:
- بیانیه ای را برای تعیین سرپرست بنویسید ؛
- ارائه گواهی از محل کار ، در مورد میزان دستمزد و موقعیتی که در اختیار دارید.
- اگر شخصی بیکار است ، ارائه هر سند تأیید درآمد لازم است ؛
- شما به یک عصاره از کتاب خانه ، حق استفاده یا مالکیت املاک و مستغلات مسکونی و یک کپی از حساب شخصی مالی نیاز دارید ؛
- گواهی رفتار خوب؛
- گواهی سلامت؛
- اگر فرد متاهل است ، باید یک نسخه از سند ارائه دهید.
- رضایت کتبی همه اعضای خانواده که با سرپرست آینده زندگی می کنند.
- در مرجع سرپرستی ، گرفتن گواهی در مورد شرایط بهداشتی و فنی محوطه ای که بند در آن زندگی می کند ، ضروری است.
- زندگینامه و گذرنامه.
طی هفت روز ، کلیه اسناد ارسالی در نظر گرفته می شود و پس از پانزده روز تصمیم گیری می شود.
اگر تصمیم منفی باشد ، کلیه اسناد به متقاضی بازگردانده می شود ، و همچنین نحوه تجدیدنظر در این تصمیم را توضیح می دهد.
در صورت مثبت بودن تصمیم ، اجازه سرپرستی به مدت دو سال معتبر خواهد بود و دولت به طور ماهیانه از کودک تحت سرپرستی حمایت می کند.