ایده ردیابی زمان جدید نیست ، اما بسیار قدرتمند است. برای درک اینکه چرا وقت هرگز کافی نیست ، باید درک کنید که کجا می رود. تکنیک های ردیابی زمان به این امر کمک می کند.
مفهوم زمان بسیار انتزاعی است ، بنابراین اولین کاری که باید انجام شود این است که زمان را به عنوان چیزی مشخص تعریف کنیم ، به عنوان مثال زمان را به غذا مرتبط کند. اتلاف وقت معادل خوردن غذای بی ارزش و غذای بی ارزش است ، در حالی که پیگیری آن نوعی دفتر خاطرات غذایی است. این بسیار منظم است. دیدن روی کاغذ که هر قسمت "بی ضرر" از برنامه تلویزیونی مورد علاقه شما 20 ساعت در هفته برای شما هزینه دارد ، انگیزه ای برای تغییر آن خواهید داشت.
از مزایای ردیابی زمان می توان به توانایی شناسایی روشهای مناسب برای افزایش بهره وری ، توانایی شناسایی بیش از حد یا کم ارزش بردن زمان صرف شده برای هر کسب و کار ، ایجاد احساس مسئولیت ، توانایی انجام کارهای بیشتر و تمرکز بهتر بر روی وظیفه
برای اینکه بهره مندی از وقت خود را بیشترین بهره را ببرید ، به سه قانون صداقت ، ثبات ، ریزه کاری (زمان را با چند دقیقه اندازه بگیرید نه ساعت ها) رعایت کنید. دو روش وجود دارد: زمان نگاری (جایی که هر 15 دقیقه اکنون کاری را که انجام می دهید ضبط می کنید) و ردیابی زمان با کارها (جایی که هر زمان که به فعالیت جدیدی می روید زمان را ضبط می کنید).
البته پیگیری زمان با استفاده از ابزارهای دیجیتالی و بدون مشارکت شما امکان پذیر است ، اما این روش نتیجه خوبی نخواهد داشت. بنابراین یک دفترچه یادداشت خوب بخرید و 168 ساعت متوالی وقت خود را پیگیری کنید (این دقیقاً یک هفته است).
بنابراین ، با درک اینکه زمان واقعی شما در کجا جریان دارد ، چه چیزی زمان زیادی را صرف می کنید و چه مقدار کمتری صرف می کنید ، می توانید هوشمندانه رویکرد خود را با زمان تنظیم کرده و به یک فرد سازنده تر تبدیل شوید. علاوه بر این ، با عادت داشتن "یادداشت روزانه" و گذراندن وقت صحیح ، در پایان روز ، مرور یادداشت ها قبل از خواب ، احساس رضایت بیشتری خواهید کرد ، می دانید که لیاقت این استراحت را دارید.
