در قانون کار روسیه آمده است: سفر کاری سفر یک کارمند برای انجام وظیفه کارفرما برای مدت معینی به مکانی دور از محل کار مداوم وی است.
محل کار دائمی کارمند در قرارداد کار مشخص شده است. در صورت تعیین تکلیف مشخص به کارمند ، یک سفر شغلی یک سفر شغلی در نظر گرفته خواهد شد که در انتساب خدمت ثبت شده است. شکل خاصی از چنین وظیفه ای وجود دارد - شماره T-10a ، تأیید شده توسط کمیته آمار دولتی روسیه. تکلیف همیشه به گواهی سفر پیوست می شود.
در سفرهای کاری اعمال نمی شود: سفرهای تجاری هادی های قطار ، مهمانداران و سایر کارمندان که یا دارای یک کار دائمی مرتبط با سفر هستند یا به صورت چرخشی کار می کنند.
و برعکس ، سفرهای کاری به عنوان مثال ، سفر یک کارمند سازمان رئیس به دستور کارفرما به یک واحد (شعبه) جداگانه و برعکس ، سفر یک کارمند یک شعبه به مرکز مدیریت.
علاوه بر این ، سفر کاری شامل مسافرتهایی است که مشاغل خانه (کارگران دورکار) به محل کارفرما سفر می کنند. علاوه بر این ، کارفرما باید کلیه هزینه های مربوط به سفر کاری ، از جمله پرداخت هزینه محل اقامت را به چنین کارمندان جبران کند.
اما سفری که شخصی که تحت قرارداد قانون مدنی کار می کند به آن اعزام می شود یک سفر کاری نیست ، زیرا فقط کارمندی که طبق قانون کار فدراسیون روسیه ثبت نام کرده است می تواند اعزام شود.
بنابراین ، نشانه های اصلی سفر کاری ، دستور اجرا شده کارفرما و تعیین تکلیف شغلی است.
