ضمانت ، به عنوان روشی برای تأمین تعهدات ، در فصل 23 قانون مدنی فدراسیون روسیه پیش بینی شده است. جریمه مبلغی است که بدهکار متعهد می شود در صورت عدم اجرای تعهد یا انجام ندادن آن به طرق توافق طرفین ، آن را به طلبکار بپردازد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به عنوان مثال ، مشتری و هنرمند توافق کرده اند که تا تاریخ مشخصی (تولد همسر مشتری) هنرمند تصویری از همسر مشتری ترسیم کند. از آنجا که دریافت مشتری به موقع پرتره مهم است ، وی علاقه مند است در صورت تأخیر در اجرای تعهد ، مجازات تعیین کند. این قانون تعیین کرده است که صرف نظر از شکلی که در آن قرارداد منعقد شده است: شفاهی یا کتبی ، توافق در مورد جلب حق کتبا صورت می گیرد. جریمه ای که طرفین به طور شفاهی توافق کرده اند ، قابل پرداخت نیست.
گام 2
مجازات را می توان در یک مقدار مشخص (جریمه) بیان کرد. در مثال ما ، طرفین می توانند توافق کنند که اگر هنرمند وقت تولد همسر مشتری را برای اتمام کار نداشته باشد ، 3 هزار روبل به مشتری پرداخت می کند.
مرحله 3
همچنین مجازات می تواند به عنوان درصدی از میزان تعهد اصلی تعیین و برای هر روز تأخیر (جریمه) پرداخت شود. جلب حق اشخاص در تأمین تعهدات پولی بسیار معمول است.
مرحله 4
علاوه بر خسارت قراردادی که با توافق طرفین تعیین شده است ، خسارت ممکن است توسط قانون نیز تعیین شود. بستانکار حق تقبل پرداخت این قبض را دارد صرف نظر از اینکه توافق نامه ضبط بین بستانکار و بدهکار منعقد شده باشد.
مرحله 5
اگر بدهکار (هنرمند ، در مورد ما) از پرداخت جریمه فرار کند یا آن را رد کند ، در این صورت طلبکار (مشتری) می تواند ادعای احیای آن را در دادگاه مطرح کند. اختلافات بین شهروندان و سازمان ها توسط دادگاه های صلاحیت عمومی رسیدگی می شود و اختلافات بین کارآفرینان فردی و اشخاص حقوقی ناشی از روابط اقتصادی در داوری بررسی می شود.
مرحله 6
علاوه بر سایر اسناد که دامنه آنها توسط قانون آیین دادرسی مربوطه تعیین می شود ، برای رسیدگی به پرونده توسط دادگاه ، شاکی باید در صورت انعقاد کتبی توافق نامه و همچنین توافق نامه ضمانت ، اگر باطل قراردادي باشد. طبق ماده 333 قانون مدنی فدراسیون روسیه ، دادگاه حق دارد مجازات را کاهش دهد اگر میزان آن به وضوح با عواقب نقض تعهد مطابقت نداشته باشد.
