اگر مجبور شدید توسط بازپرس مورد بازجویی قرار بگیرید ، نگران نباشید. معمولاً این روش به همان اندازه که در فیلم ها نشان داده شده ترسناک نیست. با این حال ، هنوز ارزش این را دارد که برای رویداد آینده آماده شوید و از نحوه بازجویی توسط محققان مطلع شوید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بازجویی یک بازی تاکتیکی است که در نتیجه آن محقق اطلاعات لازم را دریافت می کند: شواهد موجود در این پرونده در چه شرایطی اتفاق افتاده است ، چه منابع اطلاعاتی دیگری وجود دارد ، درست است.
گام 2
محقق قبل از تماس با شاهد یا مظنون برای بازجویی ، علایق ، تحصیلات ، سطح فرهنگی ، خلق و خو و خصوصیات روانشناختی وی را به دقت بررسی می کند. این لازم است تا در هنگام بازجویی تفسیر صحیح رفتار یک شخص امکان پذیر باشد.
مرحله 3
یکی از م techniquesثرترین تکنیک ها که اغلب در کارهای تحقیقاتی استفاده می شود ، روش غافلگیری است. شخصی که از این تکنیک استفاده می کند اغلب روی این واقعیت حساب می کند که مظنون ، اگر دروغ بگوید ، وقت نخواهد داشت که سیستم پاسخ قبلی را که قبلاً فکر کرده بود "تغییر دهد" و در نتیجه گیج و گیج می شود. در بیشتر مواقع ، بازپرس برای درک درجه اهمیت این س notال ، نه به پاسخ شخص مورد بازجویی توجه می کند.
مرحله 4
محققان برای ایجاد تأثیر "حكم اجتناب ناپذیر حقیقت" برای "زندانی" خود ، از روش قوام استفاده می كنند. با جزئیات در مورد هر شواهد ، محقق بر ثبات و وفاداری غیر قابل انکار آن تمرکز می کند. در نتیجه ، فرد مظنون در این مورد تردیدی ندارد و با پیش بینی نتیجه بازجویی ، عصبی می شود.
مرحله 5
به منظور ایجاد سردرگمی در مظنون ، بازپرس او را همزمان با چندین واقعیت بارگیری می کند ، برای تحقیقات مهم است ، و شواهد غیر مرتبط با یکدیگر. در نتیجه ، هوشیاری فرد "بیش از حد" شده و او که قادر به ایجاد حتی کوچکترین ارتباط بین استدلال محقق نیست ، توانایی گفتن دروغ را از دست می دهد.
مرحله 6
اگر شخصی اطلاعاتی را می داند ، اما از گفتن آن در مورد پلیس می ترسد ، در این صورت محقق از روش تأکید بر خصوصیات مثبت شخص استفاده می کند. در طول بازجویی ، شاهدان بارها از قهرمانی و شهامت خود ، از وظیفه مدنی که باید انجام شود یادآوری می شود. از حقایق مثبت زندگی نامه وی نیز می توان در اینجا استفاده کرد.
