شادی خانوادگی همیشه طولانی نیست. تقسیم اموال همسران اتفاقاً سالها به تأخیر افتاده است. و محافظت از حقوق مالکیت شما دشوار است ، خصوصاً اگر اصول قانون خانواده را نمی دانید. اما هر کشوری ظرافت های خاص طلاق خود را دارد ، بنابراین حکم نهایی دادگاه به صلاحیت کشور خاصی بستگی دارد.
بیشترین تعداد طلاق در جهان در ایتالیا است. ابتدا دادگاه در مورد جدایی تصمیم می گیرد ، فقط پس از آن اجازه داده می شود كه همسران سابق تقسیم اموال را تقاضا كنند. اگر زن خانه دار بود ، شوهر موظف است تا زمانی که شغل یا شوهر جدیدی پیدا نکند هزینه تأمین هزینه های زندگی او را پرداخت کند. پس از طلاق ، زوج حق داشتن بخشی از مال مشترک را دارد.
در هند ، جهیزیه یا استریدنا از اهمیت زیادی در طلاق برخوردار است. بنابراین ، هدایای عروسی خوب است. قانون جالب خانواده در سوئد. در اینجا ، در سال اول زندگی مشترک ، همسران حق ندارند اموال یکدیگر. 5 سال پس از ثبت ازدواج ، همسر - نه صاحب خانه - می تواند 5/1 از اموال نیمه دیگر را مطالبه کند. و فقط در سال ششم ازدواج ، طرفین می توانند به نصف تقسیم شوند.
در بریتانیای کبیر املاک بر اساس وجدان تقسیم می شوند ، یعنی به گونه ای که هر قسمت با کمک مالی هر یک از طرفین مطابقت دارد. رویه حقوقی نشان می دهد که در این کشور حمایت در صورت طلاق فقط توسط شوهر مورد نیاز است و نه زن ، زیرا این اوست که همسر و فرزندان سابق را مسکن می کند و علاوه بر این غرامت مادام العمر را نیز پرداخت می کند.
در آلمان روند طلاق طولانی است و می تواند حدود 3 سال طول بکشد. به عنوان یک قاعده ، شوهر به مبلغی که دادگاه تعیین کرده ، به زندگی خود پرداخت می کند. با این حال ، اگر او می مرد ، بستگانش مجبور بودند این کار را برای او انجام دهند.
کشوری که لیبرال ترین و دموکراتیک ترین روش تقسیم اموال در آن قانونی شده است فرانسه است. در اینجا همسران به مدت سه ماه توافق می کنند و تمام مسائل مربوط به تقسیم اکتساب را حل می کنند. اما در همه جا قوانین بی عیب و نقص وجود ندارد ، به عنوان مثال ، در کامبوج ، مالکیت به معنای واقعی کلمه به نصف تقسیم می شود. همسر سابق حق دارد خانه را ببیند و لاشه هواپیما را با خود ببرد.
