از لحظه مرگ یک شهروند ، یک رابطه ارثی بوجود می آید. اول از همه ، کلیه اموال باید به فرزندان ، همسر و پدر و مادر موصی منتقل شود. متقاضیان حقوقی می توانند پس از مرگ پدر خود فقط پس از آغاز پرونده ارث ، صرف نظر از زمان تصویب واقعی آن ، به ارث بروند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
گشودن ارث در محل اقامت دائم یا اولیه شهروند متوفی انجام می شود. واقعیت چنین اقامتی توسط اسناد ارائه شده به دفتر اسناد رسمی ، صادر شده توسط مقامات ثبت تأیید می شود. اگر محل اقامت یا محل ثبت موصی ناشناخته باشد ، میراث در محل اموال موروثی گشوده می شود.
گام 2
بر خلاف اشخاصی که طبق قانون ، در هر صورت حق سهمی اجباری در ارث را دارند ، شهروندانی که دادگاه به عنوان وارثان ناشایست آنها را می شناسد پس از مرگ پدر یا مادر نمی توانند ارث را بپذیرند.
مرحله 3
برای شروع مراحل ارث ، باید گواهی فوت یک شهروند را در دست بگیرید. در صورت عدم وجود دفتر ثبت ، سند توسط یک دفتر ثبت احوال یا یک ارگان محلی دولت محلی صادر می شود.
مرحله 4
بعلاوه ، شهروندی که حق دستیابی به ارث را دارد باید به درستی تقاضای پذیرش ارث یا تقاضای صدور گواهی حق ارث را تنظیم کند. هر یک از این درخواست ها به دفاتر اسناد رسمی یا مقام رسمی مجاز است تا گواهی حق ارث را در محل گشودن وراث صادر کند. درخواست را می توان از طریق شخص دیگری (به عنوان مثال یک پیام رسان) ارسال کرد و یا از طریق پست ارسال کرد.
مرحله 5
اگر در درخواست ارسالی امضای شخصی که قصد ورود به ارث را دارد محضری نباشد ، در نظر گرفته می شود که مهلت پذیرش ارث از قلم نیفتاده است اما وراثت پذیرفته شده است. با این حال ، گواهی حق ارث برای چنین کاربردی صادر نمی شود.
مرحله 6
وارث می تواند بدون تماس با دفاتر اسناد رسمی یا مقام رسمی مجاز دیگر از حق ارث خود استفاده کند. در این صورت ، او واقعاً باید ارث را بپذیرد. چنین مقبولیتی بیان می شود ، به عنوان مثال ، اگر وارث هزینه نگهداری املاک را با هزینه شخصی خود انجام داده یا بدهی متوفی را با هزینه شخصی خود پرداخت کرده باشد. اما بعداً در دادگاه اثبات می شود که از اعمالی که مرتکب شده ، اراده وی برای جانشینی حقوقی موصی مشهود است.
