سابقه بیمه شامل کل دوره اشتغال یک شهروند است که طی آن وی در برنامه بیمه اجتماعی اجباری شرکت کرده است. این شامل کار تحت قرارداد کار ، دوره خدمت در سازمان های دولتی یا دولتی ، نگهداری از کودک زیر سه سال است. برای شمارش آنها ، به یک دفتر کار یا قرارداد کاری احتیاج دارید.
ضروری است
کتاب کار ، ماشین حساب
دستورالعمل ها
مرحله 1
به یاد داشته باشید که میانگین درآمد را می توان با تقسیم کل درآمد حاصل از یک دوره صورتحساب خاص بر 730 محاسبه کرد. میزان درآمد شامل انواع پرداخت ها و مزایای شخص بیمه شده است. علاوه بر این ، این مقدار نمی تواند بیش از حد تعیین شده برای ارزیابی مشارکت ها باشد. مقدار محدود هر سال تقویم تغییر می کند. اطلاعات مربوط به آن را می توان از بخش حسابداری یا کارفرمایی که با شما قرارداد کاری منعقد کرده است ، بدست آورد.
گام 2
اگر سابقه بیمه شهروند کمتر از 6 ماه است ، مرخصی استعلاجی را بر اساس حداقل دستمزد (حداقل دستمزد) محاسبه کنید. حداقل دستمزد اغلب تغییر می کند ، بنابراین لازم است که در مورد ارزش آن با واحد حسابداری مشورت کنید.
مرحله 3
اگر سابقه بیمه شما تا 5 سال است 60 درصد متوسط دستمزد روزانه دریافت کنید ، اگر سابقه بیمه شما از 5 تا 8 سال باشد 80 درصد. 100٪ از متوسط درآمد روزانه فقط با حداقل 8 سال سابقه بیمه بدست می آید. در عین حال ، توجه داشته باشید که مادران باردار 100٪ متوسط درآمد را دریافت می کنند ، حتی اگر کمتر از 6 ماه در این مکان کار کرده باشند. همین استثنا در مورد شهروندانی که آسیب شغلی دیده اند اعمال می شود. طول خدمت مرخصی استعلاجی در این دو مورد اهمیتی ندارد.
مرحله 4
در صورت صدور مرخصی استعلاجی ظرف یک ماه پس از اخراج ، از کارفرمای سابق خود مطالبه کنید. دلیل اخراج و مدت زمان بیماری هیچ نقشی ندارد. در عین حال ، اگر قرارداد کار بیش از شش ماه پیش منعقد شده باشد ، می توانید 60٪ از میانگین درآمد را بدست آورید. اگر کارمندی کمتر از این مدت در شرکت کار کرده باشد ، پس می تواند روی حداقل 1 دستمزد حساب کند. در اینجا باید روشن شود: کمک هزینه فقط زمانی صادر می شود که خود شهروند بیمار بوده باشد ، اما فرزند وی یا یکی دیگر از اعضای خانواده او این کمک هزینه نیست.
