این خیلی کم احتیاج دارد - احترام. فرد باید احساس کند که کارش ضروری و مهم است. سعی کنید نقاط قوت خود را در محلی که کار می کنید پیدا کنید. اگر این نتیجه نداد ، بهتر است شانس خود را در جای دیگری امتحان کنید تا اینکه سلامتی خود را تضعیف کنید.
در دنیای مدرن ، ترکیب مفاهیم "کار" و "خوشبختی" دشوار است. محل کار اغلب به عنوان یک وظیفه سنگین درک می شود ، جایی که فرد می رود ، پاهای خود را به سختی می کشد. ما برای اطمینان از وجود خود و خانواده و دوستانمان کار می کنیم. غالباً ، وقتی در دفتر می نشینیم ، نگاهی به ساعت می اندازیم و فکر می کنیم که روز کاری چه زمانی پایان می یابد. ما به این واقعیت فکر نمی کنیم که بیشتر زندگی خود را در محل کار خود سپری کنیم. در این حالت ، برای احساس خوشبختی به چیز کمی نیاز دارید.
تیم خوب
سیاست شخصی سازی و تمرکز بر موفقیت شخصی کار کثیف خود را انجام داده است. بیشتر و بیشتر جمعی وجود دارند که هرکسی "خودش" است. در میان همکاران ، حسادت ، تمایل به تقلب از دیگری ، شایعات و درگیری ها شکوفا می شود. جو کار در حال بدست آوردن شخصیتی "سمی" است. هماهنگی در تیم نه تنها با تلاش رهبر بلکه با خود افرادی که بخشی از آن هستند نیز حاصل می شود.
عدم انجام چند وظیفه ای
اکثر سازمان ها دوست دارند برای کارمندان خود در مزد پس انداز کنند. آنها سعی می کنند همه کارها را با کارمندان بسیار محدود انجام دهند. معلوم می شود که مردم به معنای واقعی کلمه تکه تکه می شوند. اگر نمی توانید با این ریتم همگام شوید ، پس بهتر است به یک کار آرام تر بروید تا اینکه دچار یک ناراحتی عصبی شوید.
احترام به کار
سیاست "هیچ کس به چیزی احتیاج ندارد" روابط کاملا غیر کارگری را در تیم ایجاد می کند. مردم وقت اختصاص داده شده در محل کار را "بیرون" می گذارند و اصلاً علاقه ای به آن ندارند. کارمندان منتظر هستند تا از کارشان قدردانی شود ، بنابراین نباید از گواهینامه ها ، قدردانی ها و پاداش های کوچک صرف نظر کنید.
یک شخص برای رفتن به محل کار خود با روحیه خوب نیاز بسیار کمی دارد.
