ساختار سازمانی سندی است که ترکیب کیفی و کمی بخشهای شرکت را تعیین می کند ، و همچنین روش تعامل آنها را به صورت شماتیک منعکس می کند. ساختار یک شرکت ، به عنوان یک قاعده ، بر اساس ماهیت و دامنه وظایف حل شده توسط شرکت ، شدت و تمرکز ایجاد شده در سازمان جریان های اسنادی و اطلاعاتی ، با در نظر گرفتن مواد و تشکیلات آن ایجاد می شود. توانایی ها.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مجموع کلیه واحدهای تولیدی (بخشها ، کارگاهها ، مزارع خدماتی) که مستقیماً یا غیرمستقیم درگیر فعالیتهای تولیدی هستند ، ترکیب آنها و تعداد آنها ساختار تولیدی سازمان را تعیین می کند.
گام 2
در عین حال ، عوامل مingثر در ساختار تولید شرکت شامل ماهیت محصولات ، مقیاس تولید ، فناوری ساخت آن ، درجه تخصصی شرکت و همکاری آن با سایر شرکت ها و همچنین سطح تخصصی تولید در وضعیت داخلی شرکت.
مرحله 3
سه مرحله از ساختار تولید یک شرکت وجود دارد: فنی ، موضوعی و مختلط.
نشانه ساختار موضوع دلالت بر تخصصی بودن مناطق کار در ساخت محصولات خاص دارد. به نوبه خود ، نشانه ای از ساختار فن آوری تخصصی بودن کارگاه های شرکت برای انجام یک منطقه خاص از فرآیند تولید است. به عنوان مثال ، حضور کارخانه ریخته گری یا مکانیک در یک کارخانه.
مرحله 4
تعیین ماهیت کاری که باید انجام شود ضروری است. برای تکمیل وظایف این مرحله ، آنها باید به زیر بخشهایی تقسیم شوند که انواع خاصی از کارها را فراهم می کند. به عنوان مثال ، تعیین وظایف ، محاسبه مقدار کار مورد نیاز ، حذف کار بی فایده و تکثیر ، برنامه ای برای توسعه روند خود ، همچنین بررسی (انجام شده به منظور از دست دادن هیچ یک از اجزای مهم منطقه کار)
مرحله 5
توزیع همه کارها بین عناصر خاص مدیریت. این مرحله حاکی از: ایجاد استانداردها یا هنجارهای اجباری است (به عنوان مثال ، تعریف تعداد مجاز مسئولیت های شغلی بین مدیران در تمام سطوح). روش های فنی در چارچوب روش های مدیریت علمی (تجزیه و تحلیل زمان کار ، تحقیق در مورد روش ها ، و همچنین سازمان کار) ؛ ایجاد همکاری همه کارمندان در این شرکت.
