دوره کارآموزی یا تجربه کاری قسمت مهمی از رزومه متقاضی برای سمت وکیل است. تصمیم کارفرما در مورد استخدام ممکن است به میزان صلاحیت نوشتن آن بستگی داشته باشد. چگونه آن را به درستی چیدمان کنیم؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
در رزومه کاری خود ، تجربه کاری را در یک پاراگراف جداگانه برجسته کنید. بهتر است آن را بعد از اطلاعات تحصیلات خود قرار دهید.
گام 2
مشاغل قبلی خود را به ترتیب و با شروع اولین کار لیست کنید. نام سازمان ها را به طور کامل بنویسید ، از اختصارات خودداری کنید. برای کارفرمای بالقوه مهم است که مشخصات شرکت را درک کند ، زیرا از بسیاری جهات مشخصات کار یک وکیل را تعیین می کند. اگر در گذشته برای یک کارآفرین فردی کار کرده اید ، مفید است که حوزه فعالیت وی را مشخص کنید ، به عنوان مثال "تجارت خرده فروشی" یا "ارائه خدمات املاک و مستغلات".
مرحله 3
برای هر سازمان یا کارآفرین فردی که با آنها در یک رابطه شغلی بودید ، تاریخ شروع و پایان کار را تعیین کنید. هنگام نوشتن تاریخ ، نیازی به تعیین تاریخ ندارید - برای نشان دادن ماه و سال کافی است.
مرحله 4
شرایط مرجع برای هر سایت شغلی ذکر شده را مشخص کنید. این به کارفرمای بالقوه این امکان را می دهد تا تعیین کند که در کدام زمینه های فعالیت حقوقی تجربه کسب کرده اید. بیش از حد به خود نسبت ندهید ، زیرا اگر تمرین خاصی داشته باشید ، آنها انتظار دارند شما چنین کارهایی را بدون خطا انجام دهید. در غیر این صورت ، شما به عنوان یک متخصص بد شهرت پیدا می کنید.
مرحله 5
اگر تجربه کار در حرفه وکالت بدون رسمیت دادن به قرارداد کار را دارید ، به عنوان مثال به عنوان داوطلب در یک کلینیک حقوقی همکاری کرده اید ، این را نیز ذکر کنید.
مرحله 6
برخی از مواضع حاکی از وجود مهارتهای اضافی علاوه بر دانش واقعی قانونگذاری و توانایی حل و فصل شرایط از نظر قانونی است. در این مورد ، مناسب است که تجربه کار غیر از کار قانونی را در رزومه ذکر کنید. به عنوان مثال ، اگر شما به عنوان مترجم ، اقتصاددان ، مدیر پروژه کار می کنید ، گاهی اوقات این می تواند یک عامل تعیین کننده باشد.
