حداکثر دوره تعطیلات با هزینه شخصی با توافق کارمند و کارفرما تعیین می شود. در بعضی موارد ، کارفرما ملزم به ارائه چنین مرخصی است ، بنابراین حداکثر مدت آن توسط قانون کار تعیین شده است.
به عنوان یک قاعده کلی ، این حق کارفرما است که از مرخصی بدون حقوق استفاده کند. به عبارت دیگر ، در صورت عدم رضایت مدیر ، کارمند به سادگی نمی تواند از این نوع تعطیلات استفاده کند. به همین دلیل قانون کار حداقل و حداکثر مدت زمان این نوع استراحت را تعیین نمی کند و حل این موضوع را به صلاحدید طرفین قرارداد کار می گذارد. قانون کار فدراسیون روسیه در ماده 128 محدود به ذکر امکان اعطای مرخصی به کارمند در صورت وجود دلایل معتبر است. علاوه بر این ، مدت این مدت با توافق طرفین تعیین می شود. اما دسته خاصی از کارگران و همچنین شرایط خاص زندگی وجود دارد که در آن قانون مکلف است مرخصی بدون پرداخت هزینه را به درخواست کارمند ارائه دهد.
قانون چه زمانی حداکثر مدت تعطیلات را تعیین می کند؟
مواردی که کارفرما باید با هزینه آنها به کارمندان خود مرخصی بدهد نیز در ماده 128 قانون کار فدراسیون روسیه ذکر شده است. از آنجا که در این مورد ما در مورد یک وظیفه صحبت می کنیم ، قانون به وضوح حداکثر مدت زمان چنین استراحتی را تعیین می کند. بنابراین رئیس موظف است به حقوق بازنشستگان سالخوردگی ، والدین و همسران پرسنل نظامی ، افسران پلیس ، سایر سازه هایی که در حین انجام وظیفه جان باخته اند ، افراد معلول شاغل ، شرکت کنندگان در جنگ بزرگ میهنی بدون حقوق و دستمزد استراحت اضافی دهد. برای جانبازان ، حداکثر مدت چنین مرخصی سی و پنج روز تقویمی در سال است ، برای مستمری بگیران شاغل - چهارده روز ، برای بستگان پرسنل نظامی و افسران اجرای قانون - چهارده روز ، برای افراد معلول - شصت روز.
سایر موارد مرخصی اجباری بدون حقوق
در مواقعی که کارمند از وضعیت خاصی برخوردار نباشد ، کارفرما موظف به ارائه مرخصی بدون حقوق است. در این حالت ، وقوع یک واقعه خاص در زندگی کارمند رخ می دهد که با نیاز به شرکت در حوادث طولانی مدت همراه است. بنابراین ، سازمانها موظفند با هزینه شخصی به کارکنانی که دارای فرزند هستند ، یکی از اقوام نزدیک آنها می میرد و ازدواج ازدواج می کنند مرخصی بدهند. در این حالت حداکثر مدت استراحت بدون حقوق یک دوره پنج روزه است.
