تا به امروز ، کمبود نمایندگان واجد شرایط تخصص کار وجود دارد. امروزه افرادی که با "دستان طلایی" مشغول کار دستی هستند بسیار مورد توجه قرار می گیرند. جوانی که فقط درمورد کارگر بودن یا تحصیلات عالی و کارمند شدن تصمیم می گیرد ، باید تصوری از تفاوت بین یک گروه و دسته دیگر داشته باشد.
با وجود این واقعیت که طی چند دهه گذشته اعتبار حرفه های شغلی به طور قابل توجهی کاهش یافته و سالانه هزاران جوان در سراسر کشور مدرک حقوق و اقتصاد را دریافت می کنند ، اما وضعیت به تدریج در حال بهبود است. واقعیت این است که اگر هیچ کس با دست خود شروع به کار نکند ، و همه مدیر باشند ، تولید هر چیزی به سادگی غیرممکن است. علاوه بر این ، یک کارگر بسیار ماهر می تواند درآمد بیشتری نسبت به همتای "یقه سفید" خود داشته باشد ، در حالی که از فرسودگی شغلی به اصطلاح حرفه ای اجتناب می کند.
تفاوتهای اصلی بین کارگر و کارمند
اول از همه ، کارمندان از این نظر که انجام وظایف شغلی آنها به معنای کار جسمی نیست ، با کارگران متفاوت است. در اکثر موارد ، اجرای وظیفه ای که به کارمند محول می شود لزوماً مطابق با برخی الگوریتم های تعیین شده اقدامات انجام نمی شود. این فرصتی را برای نمایندگان این گروه اجتماعی فراهم می کند تا در کارهای روزمره خود خلاق باشند. یک کارمند می تواند در صنعت (مهندسان ، برآورد ، انرژی) ، و در دستگاه های دولتی (انواع مقامات) و در آموزش و پرورش (استادان ، دانشجویان تحصیلات تکمیلی) و تجارت (مدیران ، بازرگانان) استخدام شود. حق الزحمه کارمندان در بیشتر موارد یک حقوق ثابت + پاداش برای پروژه های خاص است.
از طرف دیگر ، طبقه کارگر به طور سنتی شامل تمام کسانی است که از طریق کار بدنی امرار معاش می کنند. نمایندگان آن معدن کاران ، جوشکاران ، و کارگران الکترولیز ، و رانندگان و افرادی هستند که در تولید نوار نقاله کار می کنند. دستمزد یک کارگر اغلب پاداش های قطعه ای است. برای شروع کار خود در یکی از تخصص های کاری ، نیازی به تحصیلات عالی ندارید - کافی است که از یک هنرستان فارغ التحصیل شوید (اکنون چنین موسسات آموزشی بیشتر "لیسه" نامیده می شوند) یا یک آموزشگاه فنی ، و در بعضی موارد تحصیلات متوسطه کامل کافی است.
ویژگی های کار یک کارگر و کارمند
اکثریت قریب به اتفاق کارمندان 40 ساعت در هفته کار می کنند ، به عنوان مثال از 8 صبح تا 5 عصر یک هفته کاری پنج روزه. یک کارگر می تواند برنامه یکسانی داشته باشد ، یا شاید یک شیفت باشد ، که در آن یک شیفت 6 ، 8 ، 12 یا 24 ساعت طول بکشد و می تواند صبح ، بعدازظهر یا عصر شروع شود.
محل کار یک کارمند غالباً دفتری است که در آن وی با استفاده از فناوری رایانه و بدون تحمل بارهای سنگین ، یک محصول فکری ایجاد می کند. محل کار نماینده طبقه کارگر یک کارگاه ، معدن ، کابین تجهیزات ویژه است. در آنجا ، با استفاده از ابزار مکانیکی نیروی کار ، یک فرد محصولی واقعا قابل محاسبه ایجاد می کند.
گاهی اوقات تقریباً هر کارمندی مجبور می شود که در ساعات کار در معرض فشار روحی شدید قرار گیرد. در مقابل ، یک کارگر در انتهای شیفت می تواند همه چیز مربوط به فعالیت شغلی خود را فراموش کند ، اما فقط تا شروع شیفت بعدی.
