فرهنگ حقوقی و آگاهی از مبانی حقوقی بخشی از فرهنگ عمومی یک فرد است ، این شرط لازم برای وجود در جامعه مدرن است. برای داشتن ایده در مورد کارکردهایی که توسط متخصصانی که به طور حرفه ای درگیر مسائل حقوقی هستند انجام می شود ، باید اصطلاحات را تعریف کنید و به ویژه درک کنید که تفاوت بین وکیل و مشاور حقوقی چیست.
چه کسی وکیل و مشاور حقوقی است
برای کار با اصطلاحات قانونی ، باید معنی آنها را درک کنید. تفاوت اصلی یک وکیل با یک مشاور حقوقی این است که اول یک تخصص ، صلاحیت حرفه ای است و دوم یک سمت رسمی است که در "کتابچه صلاحیت سمت های مدیران ، متخصصان و سایر کارمندان" فعلی ، مصوب وزارت وجود دارد. کار در سال 1998.
یعنی وکیل ، شخصی است که مسائل حقوقی را در سطح حرفه ای می فهمد و مطالعه می کند و دارای تحصیلات حقوقی ویژه است. طیف گسترده ای از مشاغل وجود دارد که تحصیلات حقوقی برای آنها یک الزام اجباری است. این شامل کارمندان دادگستری ، نهادهای امور داخلی و خارجی است: دفاتر اسناد رسمی ، وکلا ، قضات ، مشاوران حقوقی ، بازپرس ، دادستان ها و غیره. دانشمندان و حقوقدانان ، کارمندان ارگان های دولتی که درگیر فعالیت های قانونگذاری هستند ، وکیل محسوب می شوند.
مشاور حقوقی مفهوم محدودتری است. این وکیلی است که در حوزه نظری یا عملی محدودی از قانون متخصص وظیفه می کند و از رعایت قاعده قانون در شکل خاصی از روابط حقوقی اطمینان حاصل می کند. این حرفه به ویژه در شرکت ها و سازمان هایی که در زمینه های مختلف فعالیت می کنند مورد تقاضا است: مدیریت ، ساخت و ساز ، تجارت ، حمل و نقل ، و غیره رهبر یا رئیس.
مسئولیت های یک مشاور حقوقی
یک مشاور حقوقی در تولید مسئولیت های گسترده ای را بر عهده دارد. وی در تهیه اسناد قانونی شرکت می کند و کلیه اسناد رسمی تجارت را از نظر انطباق با مقررات قانونی بررسی می کند. وی در تهیه اسناد تجاری از روشهای ساختاری ، قانونی و مشاوره ای از بخشهای ساختاری و سازمانهای عمومی پشتیبانی می کند. مشارکت وی در تهیه پاسخهای مستدل به رد ادعاها و شکایات اجباری است.
وظایف این متخصص شامل مشارکت در دعاوی در دادگاه های داوری و دادگاه های مدنی ، ثبت و ذخیره پرونده ها در پرونده های تولیدی و تکمیل شده است. مشاور حقوقی تجزیه و تحلیل سیستماتیک و خلاصه نتایج عمل قضایی و همچنین روش انعقاد و اجرای قراردادهای تجاری را به منظور شناسایی تخلفات قانونی و از بین بردن آنها به منظور افزایش کارآیی فعالیت های اقتصادی و مالی شرکت.
