صرف نظر از حرفه ای بودن ، هر متخصص به طور دوره ای با حجم اضطراری کار روبرو می شود. به عنوان یک قاعده ، در چنین مواردی ، حجم جریان بی پایان وظایف متناسب با بهره وری نیروی کار است - هرچه تعداد کارها بیشتر در دستور کار قرار گیرد ، انجام آنها کمتر امکان پذیر است. به اندازه کافی عجیب و غریب ، اما راه خروج از حالت اضطراری به معنای واقعی کلمه وجود دارد و کاملاً ساده است.
اول از همه ، لازم است وضعیتی را که باعث ایجاد یک وضعیت اضطراری در محل کار شده است ، تجزیه و تحلیل کنید. احتمالاً دلیل زیاد بودن کار ، اجتناب سیستماتیک از وظایف کسل کننده کار در مدت زمان طولانی بوده است. یک قانون سختگیرانه وجود دارد که هر کار باید به موقع حل شود ، و اگر آن را رعایت نکنید ، کارهای عجله ای بوجود می آیند. در این حالت ، باید یک برنامه واحد تهیه شود ، که از سخت ترین و دشوارترین کارها شروع می شود. هر روز کاری باید با آنها شروع شود. برای صرفه جویی در وقت ، می توانید از کمک کارمندان بخشهای دیگر استفاده کنید.
با این وجود ، شرایط متضادی وجود دارد ، هنگامی که بار کاری به دلیل عزیمت یکی از همکاران در تعطیلات یا در پایان سال قبل از ارائه گزارش ایجاد می شود. این حوادث همچنین می تواند برای حجم زیادی پیش بینی و به طور مداوم آماده شود. در این حالت لازم است که به مدیریت اطلاع دهید که برای تکمیل وظایف محوله به منابع کار اضافی نیاز است. بنابراین ، متخصصان سایر بخشهای ساختاری شرکت می توانند در کار شرکت کنند.
ثابت شده است که شتابزدگی در کار اغلب نتیجه توزیع بی سواد زمان کار است. در عین حال ، کارمند می تواند کاملاً مطمئن باشد که کار خود را به طور م doingثر انجام می دهد و تمام تلاش خود را می کند. در حقیقت ، معلوم می شود که جرم نیروهای اعمال شده حداقل نتیجه را می دهد. و همه اینها فقط به این دلیل است که یک متخصص نمی داند چگونه زمان کار خود را به درستی توزیع کند.
قوانین توزیع صحیح زمان کار بر اساس شروع سخت ترین کارها در صبح است. تمام مکالمات تلفنی و جلسات کاری باید به این زمان نسبت داده شود. نیمه دوم روز برای حل مشکلات ساده و کارهای تحلیلی خوب است. فعالیت مغز در این زمان در اوج است ، بنابراین این زمان برای تهیه اسناد و مدارک و کارهایی که نیاز به دقت و دقت دارند ، مطلوب است.
به نوبه خود ، راه اشتباه برای حل مشکل ، امتناع از استراحت ، وعده های غذایی و حتی آخر هفته است. ارگانیسم پر از کار مداوم بدتر عمل می کند ، فعالیت مغز کند می شود ، که در نتیجه منجر به کیفیت نامطلوب کار و افزایش زمان صرف شده برای اجرای آن می شود. زمان ناهار نه تنها برای غذا خوردن ، بلکه برای استراحت در محیط کار نیز لازم است. بنابراین ، توصیه می شود در هنگام ناهار از دفتر خارج شوید و به هوای تازه بروید. اکسیژن به شما امکان می دهد فعالیت مغز را در حالت دلخواه حفظ کنید ، و قطع روند کار به شما امکان آرامش می دهد.
اگر نمی توانید از کار در خانه امتناع کنید ، لازم است که حجم را به قطعات کوچک تقسیم کنید و بدون کار بیش از حد بر روی بدن ، آنها را به صورت دقیق در قسمتهایی انجام دهید. در عین حال ، برای یک استراحت خوب باید حداقل یک روز در هفته استراحت داده شود.
