هر قانونی اشکال مالکیت را که در طول تاریخ وجود داشته است ، اصلاح کرده است. یافتن یک رویکرد واحد برای تعریف آنها غیرممکن است ، اما طبقه بندی وجود دارد که به شما امکان می دهد این مسئله را درک کنید. این به معنای تقسیم به مالکیت خصوصی ، جمعی و عمومی است.
ملک شخصی
مال نوعی شرطی شدن تصرف کالاهای مادی به شخص است. به عنوان یک مقوله اقتصادی ، منعکس کننده روابط در حال توسعه بین مردم بر اساس اختصاص ابزار تولید و درآمد ، کالاها و خدمات دریافت شده با کمک آنها است.
یکی از اشکال اصلی مالکیت خصوصی است که رابطه آن منزوی شدن مالکی را که مستقل از افراد دیگر از حقوق خود استفاده می کند ، فرض می کند. صاحب چنین املاکی شناخته شده است ، که نشان دهنده مسئولیت خاص استفاده از آن است. یکی از ویژگیهای متمایز فرم مورد بررسی ، استفاده مستقل از مالک از حقوق دفع ، تصرف ، تصرف و استفاده است. حاملان اجتماعی این فرم صنعتگران ، وکلا ، پزشکان خصوصی و … هستند.
مالکیت جمعی
شکل دوم مالکیت جمعی است که اساس آن انجمن مالکان منفرد است. در روسیه ، این فرم در انواع مختلفی ارائه می شود. اولین آنها املاک مشارکتی است ، جایی که هر یک از اعضای تعاونی املاک و کار خود را سرمایه گذاری می کند و همچنین از حقوق دیگران در توزیع و مدیریت درآمد برخوردار است. نوع دوم مالکیت مشارکتی است که دارای علائم عمومی و خصوصی است. اساس آن جمع شدن داوطلبانه وجوه بسیاری از اشخاص حقیقی و حقوقی است. نوع سوم املاک مشارکتی است که حاصل جمع سرمایه چندین نفر است.
اموال عمومی
شکل دیگری از اموال عمومی است که روابط آن شامل استفاده مشترک از حقوق مالک توسط اشخاص مختلف است. این فرم مبتنی بر مالکیت مشترک و کنترل است. حقوق مالکیت در این مورد متعلق به همه است ، یعنی مالک خاصی وجود ندارد. اول از همه ، این شکل توسط اموال دولتی نشان داده می شود ، که در آن حقوق متعلق به یک نهاد خاص قدرت است. دولت از آن استفاده می کند و دولت به رهبران منصوب شده سپرده می شود. اموال سازمانهای عمومی بر اساس این واقعیت است که می توان آن را تصاحب کرد و اعضای انجمنها می توانند آن را تصرف کنند ، در حالی که همه در شرایط برابر هستند. شکل اجتماعی پایه و اساس شرکتهای شهری و دولتی است.
