از دست دادن شغل همیشه به حالت عصبی منجر می شود ، به خصوص اگر اخراج ناگهانی اتفاق بیفتد. مشکل نمی تواند کاملاً بدون درد از بین برود ، اما همه می توانند شوک عصبی را تضعیف کنند.
اولین احساسی که پس از اخراج بوجود می آید خشم است. ابتدا از رئیس خود عصبانی می شوید و سپس نگران می شوید که دیگر با رهبری کافی خوش شانس نباشید و اطلاعات مربوط به اخراج در کتاب کار شما باقی می ماند.
نباید تصور کنید که یک بره ضعیف است. بهتر است از دلیل اخراج خود آگاه شوید و بخواهید هر آنچه را که طبق قانون به شما تعلق می گیرد بپردازید. تمام پول را بگیرید حتی اگر درآمد اضافی داشته باشید.
مدیریت را به دلیل بی عدالتی سرزنش نکنید و تهدید به خشونت نکنید. با مراجعه به بخشهایی از قانون با آرامش مذاکره کنید. اگر شروع به شکستن کردید و صدای خود را از پشت بلند کردید ، مطمئن باشید که توصیه های خوبی دریافت نخواهید کرد. این امر به ویژه اگر تصمیم بگیرید که در همان حرفه کار کنید بسیار مهم است. رئیس جدید احتمالاً مایل است از موفقیت شما در شغل قبلی خود مطلع شود.
وقتی همه احساسات فروکش کردند ، اوضاع را تحلیل کنید. شاید شما هم خودتان می خواستید آنجا را ترک کنید ، اما می ترسید که بی کار بمانید. موقعیت را به عنوان دری برای دستیابی به فرصت های جدید ارزیابی کنید. حالا شما دو گزینه دارید. شما یا متقاضی سازمانی جدید هستید ، یا بر حرفه دیگری تسلط بیشتری دارید.
