فسخ قرارداد کار یک اتفاق کاملاً عادی و مکرر در روند استخدام است. رویه و تعهدات طرفین در چنین شرایطی در قانون کار فدراسیون روسیه (فصل 13 قانون کار فدراسیون روسیه) بیان شده است. دلایل متعددی برای قطع رابطه بین کارفرما و کارفرما وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اخراج یک کارمند می تواند به ابتکار وی صورت گیرد. برای این کار ، کارمند باید نامه استعفا را به نام شما بنویسد. در آن ، او باید نشان دهد که این اتفاق به خواست خود او اتفاق می افتد. این برنامه در مجله مکاتبات دریافت شده ثبت می شود ، پس از آن به دست شما می افتد. از تاریخ امضای برنامه ، کارمند باید 14 روز دیگر در شرکت کار کند.
گام 2
اگر با کارمندی قرارداد معین کرده اید ، یعنی برای مدت معینی ، تاریخ انقضا سند اخراج محسوب می شود. اما شما به عنوان یک کارفرما باید سه روز قبل پایان کار را به کارمند اطلاع دهید.
مرحله 3
در صورت انعقاد قرارداد کار با مدت معین در زمان غیبت کارمند اصلی ، تاریخ آزادی متخصص اصلی برای کار اخراج محسوب می شود.
مرحله 4
اخراج می تواند به ابتکار شخص کارفرما صورت گیرد ، اما این نیاز به دلایل خوبی دارد. به عنوان مثال ، اگر به دلیل وضعیت مالی نامناسب شرکت قصد اخراج کارکنان را دارید ، این موضوع را دو ماه قبل از اجرای سفارش به کارمند اطلاع دهید. فسخ قرارداد کار فقط در صورت تأیید کاهش واقعاً انجام می شود. برای انجام این کار ، یک دستورالعمل تهیه کنید ، یک جدول جدید کارکنان را تصویب کنید. توجه داشته باشید که دسته هایی از کارگران وجود دارد که نمی توان از آنها تخفیف گرفت ، مانند زنان باردار و مادرانی که زیر سه سال از مرخصی والدین برخوردار هستند.
مرحله 5
شما می توانید یک کارمند را به دلیل نقض شرایط قرارداد یا عمل محلی دیگر اخراج کنید. به عنوان مثال ، یک کارمند به طور مرتب در محل کار حاضر نمی شود. در این حالت ، شما باید یک قانون نقض نظم و انضباط کار را تنظیم کنید و آن را با کارمند امضا کنید. اگر او امتناع کرد ، آن را مستند کنید.