قرارداد اهدایی توافقی است که براساس آن یک شخص (اهدا کننده) اموال منقول یا غیر منقول را به صورت مالکیت شخص دیگری (اهدا) به صورت رایگان انتقال می دهد. این قرارداد به قراردادهای واقعی اشاره دارد ، یعنی تاریخ انتقال دارایی تاریخ شروع آن در نظر گرفته می شود.
ویژگی توافقنامه اهدایی این است که در فرم تعیین شده تنظیم می شود و منوط به صدور گواهینامه از طرف دفاتر اسناد رسمی است. نقض فرم دفاتر اسناد رسمی ، نتیجه قرارداد اهدا را فاقد اعتبار می کند. باید در نظر داشت که فقط افراد توانمند می توانند به عنوان طرف قرارداد کمک مالی عمل کنند. افراد زیر سن قانونی و شهروندان که توانایی قانونی محدودی دارند تنها با موافقت نمایندگان قانونی خود (سرپرستان ، معتمدین ، والدین) در معامله می توانند به عنوان یکی از طرفین قرارداد عمل کنند.
توافق نامه اهدا نشان می دهد که شخص مستعد است ، به عنوان مثال شخصی که مال به او منتقل شده است با دریافت آن موافقت می کند. این سند منوط به ثبت اجباری دولت است. شرایط اجرای قرارداد بستگی به این دارد که موضوع آن چیست. اگر املاک و مستغلات تحت قرارداد کمک مالی منتقل شوند ، معامله باید در سرویس ثبت فدرال (FRS) ثبت شود.
قبل از انتقال توافق نامه اهدا برای ثبت دولت ، باید توسط یک دفتر اسناد رسمی تأیید شود. این به شما کمک می کند تا سندی را به درستی تهیه کنید ، از خطاهای حقوقی و معنایی جلوگیری کنید. دفاتر اسناد رسمی گواهی می دهد که طرفین توافق شهروندان توانمندی هستند و در زمان امضا در ذهن درست آنها بوده اند. بعد از اینکه طرفین قرارداد اهدای قرارداد را امضا کردند ، سردفتر آن را با امضای خود تأیید می کند. این روش صدور گواهینامه قرارداد را تکمیل می کند. سپس او در فدرال رزرو ثبت شده است.
در مورد املاک و مستغلات ، به عنوان مثال ، اتومبیل ، تصویب قرارداد اهدای اجباری اجباری نیست. در این صورت طرفین می توانند در صورت تمایل قرارداد را با دفاتر اسناد رسمی تأیید کنند. برای انجام این کار ، باید گذرنامه های مستعد و اهدا کننده ، گذرنامه وسیله نقلیه ، گواهی هزینه حمل و نقل را به دفتر اسناد رسمی ارائه دهید.
