اصل آزادی قرارداد ، از جمله سایر موارد ، به معنای آزادی در تعیین شرایط آن است (در صورتی که به موجب قانون هنجاری به وضوح مشخص نشده باشد). با این حال ، غالباً شرکت کنندگان در گردش مالی نمی توانند بلافاصله شرایطی را که منافع آنها را تأمین می کند تعیین کنند ، بنابراین ، در عمل ، یک روش برای ثبت اختلافات هنگام انعقاد قرارداد وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از نظر قانونی ، روند حل اختلافات هنگام انعقاد قرارداد فقط برای قراردادهای عمومی ارائه می شود (ماده 445 قانون مدنی فدراسیون روسیه ، قسمت 1) ، یعنی زمانی که طرف ارسال پیشنهاد - پیشنهاد انعقاد قرارداد موظف است این کار را با هرکسی که آماده پذیرش آن است انجام دهد (به عنوان مثال شرکت های ارائه دهنده خدمات عمومی ، موسسات پزشکی و غیره). در عمل ، حل و فصل اختلافات هنگام انعقاد توافق نامه با پروتكل اختلاف نظرها در پیش نویس آن رسمیت می یابد. این سند توسط طرفی آغاز شده است که با شرایط پیشنهادی موافق نیست.
گام 2
پروتکل معمولاً از چندین قسمت تشکیل شده است:
- قسمت مقدماتی ، که نشان دهنده نام طرفین رابطه حقوقی آینده است ، جزئیات قرارداد ، در مورد شرایط اختلاف نظر وجود دارد ؛
- اصلی در اینجا اصل اختلاف نظر مستقیماً بیان شده است. متن را می توان به صورت جدول تهیه کرد ، در یکی از قسمتهای آن "تجدید نظر در سمت A" و در قسمت دیگر - "تجدید نظر در طرف B" بیان شده است. انواع اصطلاحات بحث برانگیز را می توان در پاراگراف های مختلف بیان کرد. پروتکل هر بند از توافق نامه را منعکس می کند ، حاوی شرایط لازم برای توافق ، در دو نسخه: پیشنهادی و مطلوب ؛
- قسمت آخر شامل اطلاعاتی در مورد نسخه تصویب متن توافق نامه است. که این پروتکل اختلاف نظر جز integ لاینفک قرارداد است ، بدون آن هیچ نیروی حقوقی ندارد. و همچنین شرایط لازم الاجرا شدن پروتکل ، که باید با مفاد پیمان منطبق باشد.
مرحله 3
پروتکل توسط طرف ارسال کننده امضا می شود (شخص مجاز ، الصاق مهر و موم و نشان دادن جزئیات سازمان ، کارآفرین فردی یا اطلاعات مربوط به فرد) پروتکل اختلافات در دو نسخه ارسال می شود ، که یکی از آنها ، احتمالاً توسط طرف مقابل امضا شده بازگردانده می شود.
مرحله 4
طرفی که پروتکل اختلافات را دریافت کرده است ، در توافق با محتوای آن ، یک نسخه امضا شده از پروتکل را پس می فرستد. اصطلاح در نظر گرفتن پروتکل اختلاف نظرها فقط برای قراردادهای عمومی (30 روز از تاریخ دریافت) توسط قانون تعیین شده است. هنگام انعقاد سایر قراردادها ، توصیه می شود که دوره مورد نظر را در نامه جلدی ذکر کنید. پس از انقضا این زمان ، در صورت عدم دریافت نسخه امضا شده ، پروتکل رد شده تلقی می شود یا برعکس ، در متن طرف ارسال کننده آن پذیرفته می شود (این باید در نامه پوشش نیز ذکر شود).
مرحله 5
در صورت عدم توافق با شرایط مندرج در پروتکل اختلافات ، امکان ارسال پروتکل برای حل اختلافات وجود دارد که در آن متن پروتکل اختلافات ویرایش می شود و نه خود معاهده.
مرحله 6
اگر پروتکل اختلافات امضا نشود (و پروتکل حل اختلافات) ، در نظر گرفته می شود که طرفین در مورد شرایط قرارداد به توافق نرسیده اند و مورد دوم قابل انعقاد نیست. در این حالت ، موضوع حل اختلافات می تواند (و اگر ما در مورد قراردادهای عمومی صحبت می کنیم ، باید به دادگاه ارجاع شود).
