بودجه را می توان به سه روش تنظیم کرد: رویکرد از پایین به بالا ، رویکرد از بالا به پایین و رویکرد تکراری. روش اول عمدتاً بر بخشها و پروژه ها تأثیر می گذارد ، روش دوم به اهداف مدیریت شرکت متکی است و روش تکراری به معنای وجود مراحل مشروط است. اطلاعات توسط مدیریت منتشر می شود ، سپس از زیر جمع آوری و خلاصه می شود.
برای تأمین بودجه مناسب ، مدیریت شرکت باید از روش تکرار شده مختلط پیروی کند. از آنجا که دانستن اطلاعات از بخش ها برای تصمیم گیری آگاهانه در بالا بسیار مفید است. تصویب آنها به اطلاعات فیلتر شده "تمیز" نیاز دارد ، که دقیقاً همان چیزی است که روند بودجه می تواند فراهم کند.
در عین حال ، مدیران سطح پایین می توانند در صورت داشتن اطلاعات بیشتر از بالا از مدیریت ، فعالیت های خود را برنامه ریزی کنند. از این گذشته ، این شرکت اهداف طولانی مدت شرکت را بهتر می داند و همچنین دارای تصویر واضح تری از تصویر کلی امور شرکت است.
بودجه بندی از پایین به همه مدیران سطح پایین نیاز دارد که برای فعالیتهایی که مسئولیت آنها را بر عهده دارند بودجه در نظر بگیرند. این روش به روسای ادارات اجازه می دهد تا رویکرد مسئولانه تری نسبت به تشکیل بودجه و اجرای بعدی کلیه اهداف آن اتخاذ کنند. با این حال ، همچنین به احتمال زیاد شاخص های ارائه شده "از پایین" در بالا به طور قابل توجهی تغییر می کنند ، که در صورت عدم منطقی بودن تصمیم ، بازخورد منفی از زیردستان ایجاد می کند.
بودجه از بالا به پایین به همان میزان تعهد مدیریت و درک صحیح از مشخصات شرکت احتیاج دارد. مدیریت باید بتواند یک پیش بینی کاملاً واقع بینانه برای دوره مورد نیاز تشکیل دهد. در این حالت ، هماهنگی بودجه ادارات حاصل خواهد شد ، معیارهای اصلی (فروش ، هزینه ، درآمد و غیره) در نظر گرفته خواهد شد ، که به ارزیابی موثر کار مراکز مسئول کمک می کند.
هنوز هم موثرترین فرآیند بودجه تکراری است. شاخص های مالی از بالا پایین می آیند و اطلاعات کلی از پایین جمع می شود ، کل سیستم بودجه های شرکت تشکیل می شود ، آنها از نظر انطباق با اهداف تعیین شده مدیریت (سودآوری ، گردش مالی و غیره) تجزیه و تحلیل می شوند. شاخص ها حاصل شده اند ، بودجه توسط مدیریت امضا می شود. در غیر این صورت ، تکرارها ادامه می یابد.
