غالباً اتفاق می افتد که در جریان تحقیقات جنایی یا رسیدگی به یک اختلاف مدنی ، شواهد جدیدی فاش می شود که می تواند روند تحقیقات را تغییر دهد و نتایج دادرسی را تحت تأثیر قرار دهد. در چنین مواردی ، س aboutال در مورد پیوستن این مواد به پرونده مطرح می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در جریان تحقیق در مورد یک پرونده جنایی ، بازپرس به طور دوره ای مدارک مادی و سایر مطالبی را که باید به پرونده پیوست شود ، بدست می آورد. او می تواند این کار را به تنهایی انجام دهد ، ابتدا آنها را بررسی کند ، در حالی که یک پروتکل مناسب برای بررسی شواهد مادی تهیه می کند. از قبل بر اساس این پروتکل ، وی تصمیم می گیرد مواد را به پرونده پیوست کند. قاضی به روشی مشابه عمل می کند - ابتدا شواهد را در جلسه دادگاه بررسی می کند و پس از آن در مورد پذیرش یا امتناع آنها تصمیم می گیرد. تصمیم قاضی را می توان در قالب یک حکم جداگانه رسمیت داد (اگر تصمیم در اتاق مشورت با وقفه در جلسه دادگاه گرفته شود) یا به سادگی با ورود به صورتجلسات دادگاه (در صورت تصمیم به پیوست شواهد در محل انجام می شود).
گام 2
یکی از راههای حمایت از طرفین ، چه در دادرسی کیفری و چه در دادگاه های مدنی ، ارائه مطالب شهادتین به نفع آنها توسط آنها است. برای پیوست کردن آنها ، لازم است یک دادخواست کتبی (به عنوان یک سند جداگانه) یا شفاهی (به عنوان مثال ، در هنگام بازجویی یا جلسه دادگاه) ، که در آن ذکر نوع مواد ارائه شده لازم است و دلایل پیوست شدن آنها
مرحله 3
پس از دادخواست دریافتی ، بازپرس رأی صادر می کند و قاضی در مورد رضایت آن (به طور كلی یا جزئی) یا امتناع از جلب راي صادر می كند. حتی اگر بازپرس شواهد ارائه شده توسط طرفین را ضمیمه نكند ، واقعیت ایجاد چنین درخواستی در پرونده باقی خواهد ماند ، درخواست كتبی در میان سایر مطالب پرونده وجود خواهد داشت. امتناع از ارضای درخواست پیوست مواد در مرحله تحقیقات مقدماتی مانع از تشکیل همان درخواست در طول دادرسی نمی شود.
