ترک یک صحنه رانندگی از یک حادثه رانندگی یک جرم جدی است. کسی که چنین تخلفی را مرتکب شده است به مجازاتی به صورت دستگیری یا سلب حق رانندگی با وسیله نقلیه مواجه می شود.
رانندگان غالباً از صحنه تصادف رانندگی خارج می شوند و بیشتر اوقات این کار توسط طرفی انجام می شود که قوانین راهنمایی و رانندگی را نقض کرده است. مسئولیت اداری برای چنین عملی مشخص شده است و مجازات آن بسیار شدید است. دلیل این امر خطر بالای اجتماعی است که ترک سایت حادثه به دنبال دارد. به عنوان یک قاعده ، چنین راننده ای به دنبال اجتناب از مسئولیت و آسیب رساندن به منافع سایر شرکت کنندگان در تصادف است. غالباً ، در اثر یک حادثه ، تهدیدی برای زندگی و سلامتی شرکت کنندگان در آن وجود دارد که این امر نیز شدت این تخلف را افزایش می دهد. به عنوان مجازات ، سلب حقوق ممکن است برای مدت یک تا یک و نیم سال اعمال شود. نوع دیگری از مسئولیت ، دستگیری است که می تواند تا پانزده روز ادامه یابد.
در نظر گرفتن این نکته مهم است که ، طبق قانون اداری ، دستگیری مجازات شدیدتری نسبت به سلب حقوق است و تشدید مسئولیت در صورت تجدید نظر خواهی مجاز نیست (طبق قانون منع نشده است).
نوع مجازات چگونه تعیین می شود؟
مسئولیت ترک محل حادثه رانندگی جاده ای توسط شرکت کننده آن در جریان رسیدگی قضایی پرونده تعیین می شود. در عین حال ، عمل قضایی از انتصاب ترجیحی مجازات به صورت سلب حق رانندگی با ماشین حاصل می شود. مجازات دقیق به اهداف راننده ای بستگی دارد که همان کار را انجام داده است. بنابراین ، مسئولیت جدی تر در شناسایی قصد فرار از مجازات ، آسیب رساندن به سایر شرکت کنندگان در حادثه خواهد بود. دادگاه سایر شرایط پرونده را نیز ارزیابی می کند ، از جمله عواقب بعدی.
اگر راننده از سایت حادثه فقط باعث نقض روش ثبت نتایج حادثه شود ، مجازات کمتری مجاز می تواند اعمال شود.
آیا می توان از مسئولیت جلوگیری کرد یا تغییر داد؟
برخی از رانندگان با استناد به بی اهمیت بودن این تخلف سعی در فرار از مسئولیت ترک صحنه تصادف دارند. اما وجود چنین قانونی برای معافیت از مجازات در قانون اجازه نمی دهد که در این مورد اعمال شود ، زیرا جرم از نظر اجتماعی خطرناک است. همچنین برخی از متخلفین که مجازاتی به صورت سلب حقوق دریافت کرده اند ، با استناد به پیگرد قانونی در قالب بازداشت ، در صدد تجدیدنظر در دادگاه بالاتر هستند.
