حسابداری و مالیات شرکت در چارچوب سیاست حسابداری اتخاذ شده توسط آن انجام می شود. توسعه صالح آن ، جریان موثر سند مالی شرکت را تضمین می کند ، حسابداری را تسهیل می کند ، از طریق قانونی کمک به کاهش بار مالیات می کند.
خط مشی حسابداری سندی است که رویه نگهداری حسابداری و حسابداری مالیاتی در یک سازمان را تنظیم می کند ، مجموعه ای از قوانین برای انعکاس دارایی ، درآمد ، هزینه ها ، سایر عملیات ، تهیه و ارائه گزارش در مورد حساب ها است. شکل گیری آن توسط PBU 1/2008 "سیاست حسابداری سازمان" تنظیم می شود.
شرکت ها حق دارند سیاست های حسابداری را به تنهایی و با در نظر گرفتن مشخصات انواع فعالیت های انجام شده ، بخش اقتصاد ، رژیم های مالیاتی قابل اجرا و سایر عوامل تدوین کنند. با این وجود ، آنها باید از روشهای یکسان حسابداری پیروی کنند: مشاهده اولیه ، اندازه گیری هزینه ، گروه بندی فعلی ، تعمیم نهایی واقعیت های فعالیت اقتصادی.
سیاست حسابداری چندین گروه از موضوعات را تنظیم می کند:
- سازمانی: توزیع مسئولیت های حسابداران ، تعیین افرادی که مسئول ثبت سوابق در مناطق جداگانه هستند ، تعریف ثبت های تحلیلی که در حسابداری استفاده می شود ؛
- فنی: قوانین جریان سند ، پردازش اطلاعات و غیره ؛
- روش شناختی: قوانین و روش های حسابداری ، محاسبه مالیات ، نوشتن هزینه ها و غیره
به عنوان یک قاعده ، هنگام تشکیل یک سیاست حسابداری ، یک نمودار حسابداری ، اشکال اسناد اولیه براساس نوع معاملات ، فرم های گزارشگری بین بخش های شرکت ، روش انجام موجودی ، روش های ارزیابی دارایی ها و بدهی های موجودی ورق به طور همزمان تأیید می شود
سیاست حسابداری بنگاه اقتصادی توسط رئیس حسابدار تنظیم می شود و با دستور رئیس تصویب می شود. این می تواند به صورت یک سند منفرد تنظیم شود ، اطلاعاتی که در آن در بخشهای ویژه ، فصول ، مقالات یا دستورات جداگانه برای قوانین و روشهای حسابداری ، محاسبه هر مالیات و غیره تنظیم شده است.
با کمک سیاست های حسابداری می توانید حسابداری و حسابداری مالیاتی را به هم نزدیک کنید. برای انجام این کار ، هنگام توسعه آن ، شما باید روش های مشابهی را برای نوشتن هزینه ها ، شناخت هزینه ها ، محاسبه استهلاک ، شرایط استفاده از دارایی های ثابت و غیره ایجاد کنید.
علاوه بر این ، سیاست حسابداری به شرکت اجازه می دهد تا روش های حسابداری را در مواردی که قانون تنظیم نمی کند ، به طور مستقل تعیین کند و نمونه اسنادی را که هیچ فرم واحدی برای آنها وجود ندارد ، تأیید کند.