کلمه "شایستگی" از فعل لاتین "sompeto" آمده است - من به دست می آورم ، ملاقات می کنم. صلاحیت توانایی ، دانش ، توانایی و مهارت یک متخصص است که به لطف آن مشکلی را برطرف می کند و یا به نتایج دلخواه می رسد.
هنگام ارزیابی پرسنل ، صلاحیت به عنوان الزامات رسمی برای خصوصیات شخصی و شغلی کارکنان شناخته می شود. این شرکت مجموعه خاصی از صلاحیت های کلیدی را برای پرسنل مختلف تجویز می کند که معمولاً شامل 5-9 ویژگی است. آنها به عنوان پایه ای برای تصمیم گیری مدیریتی پس از انتصاب یا عدم پذیرش هستند. در فقه ، این اصطلاح دامنه اختیارات قانونی و قانونی یک ارگان یا مقام خاص را نشان می دهد. انواع شایستگی ها: - حرفه ای (مراجعه به یک فرآیند خاص تکنولوژیکی) ؛ - بیش از حد حرفه ای (مراجعه به عناصر مختلف محیط کار - تعامل موثر با سایر کارکنان ، توانایی انجام و بهبود فعالیت های کاری آنها) ؛ - کلیدی یا اساسی (لازم برای کسب دانش جدید ، سازگاری با شرایط و شرایط جدید). صلاحیت کلیدی ، به نوبه خود ، به چندین نوع دیگر تقسیم می شود. شایستگی ارتباطی توانایی برقراری ارتباط و دوست داشتن آن است. دانستن همه چیز ضروری نیست ، اغلب شناخت شخصی که جواب سوال مورد نیاز را می داند کافی است. یک فرد با مهارت ارتباطی ، به راحتی با ایجاد سرمایه اجتماعی ، ارتباطات را برقرار می کند. صلاحیت اطلاعات و ارتباطات ادامه یا اضافه شدن صلاحیت ارتباطی است. فقط به جای شناخت افراد مناسب ، توانایی یافتن پاسخ های صحیح در منابع اطلاعاتی - قبل از هر چیز اینترنت - است. ابزارهای نوین ارتباطی طیف وسیعی از امکانات را فراهم می کنند. صلاحیت اجتماعی دانش قوانین ، آداب و رسوم جامعه ، توانایی زندگی در آن است. خودمدیریتی توانایی مدیریت خود و زندگی شما است. اصطلاح "شایستگی" اولین بار توسط جامعه شناس آمریکایی آر وایت در سال 1959 استفاده شد. او صلاحیت را به عنوان تعامل موثر یک فرد با محیط تعیین کرد. در اوایل دهه 70 قرن بیستم ، اولین تحقیق جدی در مورد توسعه صلاحیت ها انجام شد. در آن زمان ، انتخاب کارمندان به طور سنتی با امتحان انجام می شد - دانش دروس آموزش عمومی ، تاریخ آمریکا ، قوانین زبان انگلیسی و برخی دانش اقتصادی مورد آزمایش قرار گرفت. اما این روش اشکالات جدی داشت - آزمون ها برای اقلیت های زبانی دشوار بود ، علاوه بر این ، امتیازات کسب شده موفقیت را تضمین نمی کند. دیوید مک کللند مفهوم شایستگی رفتاری را توسعه داد که رفتار رهبران موفق را هدایت می کند. لیستی از 19 صلاحیت عمومی تهیه شد. در سال 1989 ، مدل های صلاحیت کارآفرینان ، فروشندگان ، کارمندان سازمان های مختلف تعیین شد. نمونه هایی از صلاحیت های مدیریتی تأثیرگذاری ، تفکر تحلیلی ، جهت گیری موفقیت ، اعتماد به نفس ، کار گروهی ، همکاری و سایر موارد است. البته ، یافتن کارمندان ایده آل ، که در آنها تمام شایستگی ها به طور هماهنگ توسعه یابد ، عملاً غیرممکن است. در صورت توسعه ناهموار ، برخی از صلاحیت ها می توانند با صلاحیت های دیگر تکمیل شوند. با کمک سیستم صلاحیت ، وظایفی مانند استخدام پرسنل ، فعالیت های ارزیابی ، سازگاری کارمندان جدید ، برنامه های انگیزشی ، تشکیل ذخیره پرسنل ، آموزش و توسعه کارمندان و توسعه فرهنگ شرکت حل می شود. برای ارزیابی صلاحیت ها ، آزمون های حرفه ای و روانشناختی ، تکنیک های فرافکنی ، بحث های گروهی ، بازی های تجاری و سایر رویدادها استفاده می شود.
