بیشتر مردم فقط برای فرسایش کار می کنند ، نمی دانند تعطیلات آخر هفته و تعطیلات چیست. آنها از از دست دادن شغل خوب می ترسند و مانند پدر کارلو کار می کنند. اگر در موقعیت مشابهی قرار گرفتید ، ناامید نشوید ، راهی برای نجات وجود دارد ، فقط باید خود را با جزئیات کد کار آشنا کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هیچ رازی نیست که بسیاری از ما از کار زیاد در محل کار خود رنج می بریم. حتی گاهی این اتفاق نمی افتد به این دلیل که فرد دریافتی کم و مجبور می شود همزمان در چند مکان کار کند تا از این طریق یک زندگی مناسب برای خانواده خود تأمین کند. غالباً ، یک کارمند حقوق پایدار خوبی دریافت می کند و برای از دست ندادن آن ، دیر بیدار می ماند ، بدون روزهای تعطیل و تعطیلات کار می کند. اگر در این موقعیت قرار گرفتید ، بدانید که قانون طرف شماست و می توانید اوضاع را برطرف کنید.
گام 2
قانون کار کشور ما رسمیت بخشیدن به روابط را فراهم می کند ، که اجازه پردازش می دهد. این در مورد کار اضافه کاری است. در اینجا چند اطلاعات مفید برای کمک به شما در دفاع از حقوق خود آورده شده است.
مرحله 3
بسیاری از کارفرمایان ، با سو advantage استفاده از عدم آگاهی کارمند ، با وی قرارداد کاری منظم منعقد می کنند ، اما آنها هشدار می دهند که اغلب مجبور به تأخیر ماندن هستند و گاهی اوقات در آخر هفته کار می کنند. در نتیجه ، کارمند از ترس اینکه اخراج شود ، مدام در محل کار بازداشت می شود. اما چند نکته مهم وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید.
مرحله 4
کارفرما فقط با اجازه کتبی وی می تواند یک کارمند را در کارهای اضافه کاری درگیر کند و شما برای هر مورد چنین اجازه ای را می نویسید ، یک مقاله برای کل مدت کار کافی نیست. همچنین ، کار اضافی محدودیت خاص خود را دارد ، بیش از 4 ساعت برای دو روز متوالی و بیشتر از 120 ساعت در سال نیست. لطفا توجه داشته باشید که پرداختی برای چنین کاری در دو ساعت اول حداقل یک و نیم از حقوق شما و در ساعات بعدی حداقل دو برابر است. برای گروهی از افراد که به حمایت اجتماعی افزایش یافته نیاز دارند (افراد معلول ، زنان دارای فرزند زیر سه سال و غیره) ، انجام کارهای اضافی فقط در صورتی امکان پذیر است که به دلایل بهداشتی آنها ممنوع نباشد.
مرحله 5
با این حال توجه داشته باشید که اگر برای اتمام کار خود فقط چند ساعت در محل کار خود بمانید ، نمی توانید کار اضافه کاری در نظر بگیرید. کارفرما از این امر آگاه بود ، اما به شما دستور ماندن در محل کار را نداد ، همه چیز با ابتکار عمل شخصی شما اتفاق افتاد. این وضعیت را نمی توان به عنوان اضافه کاری حساب کرد و قابل پرداخت نیست.
