قانون کار فدراسیون روسیه ، که روابط کار بین کارفرما و کارمندان را تنظیم می کند ، سه نوع مجازات انضباطی ، توبیخ و اخراج را در نظر گرفته است (ماده 192). همه آنها نتیجه نقض تعهدات مندرج در قرارداد کار یا قرارداد توسط کارمند است. ترتیب کاربرد آنها عملاً یکسان است و نوع بهبودی به میزان گناه بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هرگونه سوiscرفتار که نیاز به اقدام انضباطی دارد در ابتدا باید مستند باشد. این می تواند یک یادداشت باشد که توسط ناظر فوری کارمند خطاب به رئیس شرکت نوشته شده است ، یا یک عمل است. این عمل به عنوان مثال ، در غیاب کارمند در محل کار یا امتناع از انجام وظایف مستقیم کار خود ، تنظیم می شود. اگر خسارتی ، نقض اخلاق تجاری ، اسرار تجاری یا صنعتی وجود داشته باشد ، تصمیم کمیسیون ویژه ای که تحقیقات رسمی را انجام می دهد به عنوان شواهدی مستند در مورد سو m رفتار است.
گام 2
این اسناد را می توان هم بصورت جداگانه و هم بصورت جمع بندی تهیه کرد. به عنوان مثال ، اگر کارمندی در محل کار غایب باشد ، ابتدا یک یادداشت تنظیم می شود و سپس عملی از آن نوشته می شود ، که توسط حداقل سه شاهد تخلف امضا می شود. در قانون کار تعهد مدیریت شرکت برای آشنایی کارمند با این اسناد قید نشده است.
مرحله 3
کارمند باید یک یادداشت توضیحی با ذکر دلایل منجر به تخلف ارائه دهد. او این فرصت را دارد که به صورت دلخواه نوشتن در مورد وجود دلایل معتبر را بیان کند ، که این ممکن است بهانه ای برای رفتار ناشایست او باشد. اگر او مایل به انجام این کار باشد ، درخواست کتبی برای توضیحات لازم نیست. در غیر این صورت ، باید در برابر امضا تنظیم و به کارمند تحویل داده شود. واقعیت امتناع باید توسط یک عمل تأیید شود.
مرحله 4
کارمند باید حداکثر دو روز پس از تاریخی که درخواست ارائه شده است ، یادداشت توضیحی را ارائه دهد. اگر این اتفاق نیفتد ، اقدام مقتضی تنظیم می شود. این سند با داشتن سندی که تأیید درخواست توضیح را تأیید می کند ، اساس اعمال مجازات انضباطی حتی بدون یادداشت توضیحی درباره واقعیت حادثه است.
مرحله 5
هنگامی که یادداشت به موقع ارسال می شود ، اقدامات کارفرما به این بستگی دارد که دلایل عدم موفقیت کارمند در انجام وظایف خود یا نقض نظم و انضباط کارگری تا چه حد قانع کننده باشد. در صورت رضایت کارفرما ، هیچگونه اقدام انضباطی انجام نخواهد شد. در غیر این صورت ، کارفرما با دستور نوع مجازات انضباطی تعیین شده را تعیین می کند که ممکن است با مجازات یا مطالبه خسارت همراه باشد.
