عمل کار انجام شده نه تنها سندی است که واقعیت انجام تعهدات طرفین قرارداد را تأیید می کند ، بلکه به عنوان یک سند حسابداری اولیه نیز مورد استفاده قرار می گیرد ، داده های آن در سوابق حسابداری منعکس می شود. برای اینکه حسابداران و وکلای همه طرف های معامله با آرامش بیشتری زندگی کنند ، لازم است بدانید که چگونه یک کار کامل را به درستی تنظیم و امضا کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
با امضای قانون تکمیل ، طرفین توافق می کنند که تمام کارها با کیفیت مناسب و در چارچوب زمانی مشخص به طور کامل انجام شده است. بنابراین ، قبل از امضای قانون ، باید اطمینان حاصل کنید که همه شرایط در واقع وجود دارد و فقط روی کاغذ وجود ندارد.
گام 2
عمل کار انجام شده باید به وضوح نشان دهنده تمام داده هایی باشد که به وسیله آنها تشخیص آسان توسط چه کسی ، چه زمانی ، برای چه کسی و بر اساس چه کاری انجام شده است. یعنی به سند باید یک عدد اختصاص داده شود. همچنین ، این عمل باید حاوی ارجاع به قرارداد اصلی باشد.
مرحله 3
تعداد نسخه های گواهی پایان نامه توسط تعداد طرفین قرارداد اصلی تعیین می شود. هر طرف باید نسخه مخصوص خود را داشته باشد.
مرحله 4
با توجه به این واقعیت که مقامات مالیاتی اغلب بر روی تاریخ امضای واقعی کار انجام شده تمرکز می کنند و نه تاریخ ایجاد سند ، باید مطمئن شوید که تاریخ در عمل به درستی نشان داده شده است ، واضح و خوانا
مرحله 5
این قانون باید حاوی اطلاعاتی در مورد نام سازمان هایی باشد که آن را امضا کرده اند ، همچنین حجم و زمان کار انجام شده ، هزینه آنها ، از جمله مالیات بر ارزش افزوده. عمل کار به پایان رسیده باید توسط افراد مجاز برای انجام این کار امضا شود ، و بدون هیچ گونه مهر و موم شده باید مهر و موم شود.
مرحله 6
در مواردی که یکی از طرفین به طور کامل از کار انجام شده رضایت نداشته باشد ، ادعا یا اظهارنظر داشته باشد ، ممکن است اسناد اضافی برای این عمل تنظیم شود (به عنوان مثال ، یک دعوی دعوی). معمولاً چنین مواردی از قبل با شرایط قرارداد پیش بینی شده است.
مرحله 7
امضای عمل کار انجام شده به صورت یک جانبه امکان پذیر است ، در صورتی که یکی از طرفین از امضای عمل امتناع ورزد ، و طرف دیگر چنین امتناع را غیر منطقی بداند. در این حالت ، کمیسیونی متشکل از متخصصان درگیر هستند که این واقعیت را تأیید می کنند که همه کارها به شکل مناسب انجام شده است.
