کلمات "جرم" و "جرم" اغلب شنیده می شوند. علاوه بر این ، حتی شخصی که از این اصطلاحات در گفتار استفاده می کند ، همیشه نمی تواند معنای آنها را به روشنی بیان کند. این امر به ویژه در مورد جرایم صدق می کند. در همین حال ، در ادبیات حقوقی ، این تعریف با جزئیات کافی افشا شده است.
یک جرم در ادبیات به درستی یک عمل آسیب رسان اجتماعی نامیده می شود که یک شخص توانمند باید از نظر قانونی مسئولیت آن را به عهده بگیرد. هم یک شخص و هم یک سازمان می توانند به عنوان یک سوژه عمل کنند. در این صورت مسئولیت فقط به عهده کسانی است که طبق روشی که قانون تعیین کرده است ، توانایی تشخیص داده می شوند. آیا می توان اقدامی را که برای جامعه یا کل شهروندان خطرناک باشد ، جرم تلقی کرد؟ نه این فقط در مواردی وجود دارد که شرایط خاصی را داشته باشد. اول از همه ، این اقدام باید برای جامعه مضر یا خطرناک باشد. دومین ویژگی متمایز جرم ، همانطور که از نام این پدیده پیداست ، مغایرت آن با هنجارهای حقوقی است. یکی از مشخصه های اصلی جرم ، گناه است. این عمل خود مجازات می شود ، یعنی این عمل به روشی که قانون تعیین کرده است ، که به موجب آن مجازات های خاصی اعمال می شود ، به عنوان جرم یا تخلف اداری شناخته می شود. انواع مجازات ها دقیقاً تنظیم می شوند. اگر جرم به عنوان یک جرم شناخته شود ، مجازات توسط قانون کیفری تعیین می شود ، که به وضوح نشان می دهد که برای برخی اقدامات مجاز غیر مجاز مجازات تعیین شده است. اگر جرم به عنوان تخلف اداری شناخته شود ، مجازات ها یا عواقب نامطلوب آن توسط قانون جرایم اداری تعیین می شود. یکی از مهمترین م componentsلفه های جرم مسئولیت قانونی در قبال آن است. اگر چنین مسئولیتی وجود نداشته باشد ، بحث جرم نیز مطرح نیست. چنین لحظاتی در تاریخ وجود داشته و دارد: به عنوان مثال ، هنگامی که برخی از هنجارهای قانونی دیگر معتبر نیستند ، و برخی دیگر هنوز توسعه نیافته اند ، همانطور که در زمان جنگ ها یا انقلاب ها اتفاق می افتد. جرم یک عمل یا ترک فعل است. برای به وجود آمدن مسئولیت حقوقی ، باید عمل انجام شود. افکار و اهداف نمی توانند مسئولیت قانونی داشته باشند. در این حالت ، بی عملی به عنوان انفعال یک شخص یا سازمان شناخته می شود که منجر به نقض حقوق کسی می شود. به عنوان مثال عدم پرداخت دستمزد به کارمندان ، عدم کمک به شخصی که در موقعیت خطرناک قرار دارد و … چه موقع می توان شخصی را به جرم مجرم شناخت؟ در صورتی که او قادر است اقدامات خود و عواقب آن را درک کند. اگر شخصی از اعمال خود آگاهی نداشته باشد ، نمی توان مقصر شناخته شود. یک کودک خردسال یا یک بیمار روانی نمی تواند به عنوان مجرم شناخته شود زیرا آنها از اقدامات خود آگاه نیستند و بنابراین نمی توانند مسئولیتی در قبال آنها داشته باشند. رویه حقوقی همچنین موارد بسیاری از اقدامات انعکاسی را می داند که آزمودنی قادر به تحقق آنها نبود و یا از آنها جلوگیری کرد. این اقدامات مانند جرائم به نظر می رسید ، اما از نظر قانونی نمی توان چنین تشخیص داد.
