اوضاع دشوار اقتصادی کشور در بیشتر موارد ، اول از همه شهروندان عادی را تحت تأثیر قرار می دهد. آنها مجبور هستند نه تنها با افزایش قیمت ها در همه زمینه ها ، بلکه با اخراج احتمالی کار نیز روبرو شوند. با این حال ، حتی در شرایط بحرانی نیز می توان از اخراج ها جلوگیری کرد.
شانس واقعی خود برای ماندن در محل کار را ارزیابی کنید. غالباً کارفرمایان ترجیح می دهند در کارمندانی که حداقل برای مدتی می توانند از آنها اخراج شود پس انداز کنند. بازاریابان ، مدیران روابط عمومی ، مدیران توسعه ، معاونان متخصص ، کارمندان آژانس های مسافرتی و استخدام در معرض تهدید قرار دارند.
اگر مدت ها در این شرکت کار می کنید ، احتمالاً نقاط قوت و ضعف همکاران خود را به خوبی می دانید. اغلب اتفاق می افتد که کارمندان به همان اندازه قوی در تیم انتخاب می شوند. در این حالت ، شما باید به روش خاصی از پس زمینه آنها برجسته شوید. بخاطر داشته باشید که نباید فعالیت بیش از حد را به تصویر بکشید و یا ترحم مدیریت را جلب کنید (به عنوان مثال صحبت در مورد وام ، کودکان خردسال ، نیاز به درمان و غیره). چنین رفتاری فقط کیفیت های حرفه ای شما را فرومایه و زمینه ساز می کند. باید تا حدودی متفاوت عمل کرد.
مدیریت شرکت نه به دلیل شرایط شخصی بلکه به دلیل کار مستقیم شما باید به شما اولویت بدهد. یک پروژه بلند مدت را در موقعیت خود قرار دهید. اگر قالب پروژه ای ندارید ، یک برنامه عملیاتی برای دستیابی به شاخص های خاص تهیه کنید. این می تواند مجموعه ای از اقدامات ضد بحران ، بهینه سازی روند کار ، روشهای جذب مشتری جدید ، روشهای به حداقل رساندن هزینه ها باشد. در این حالت ، حتی یک برنامه در مقیاس نه چندان گسترده ، اما قابل توجه برای شرکت ، ممکن است مفید باشد.
برای کاهش حقوق آماده شوید. از قبل خودتان حداقل هزینه ای را که می توانید در این شغل بمانید تعیین کنید. اگر باز هم کاهش هزینه هایتان از کار اخراج برای شما سودآورتر است ، خود را برای چنین شرایطی آماده کنید تا شما را آزار ندهد. سعی کنید با پایان یافتن بحران حداقل شرایط تقریبی را برای بازگشت به هزینه های قبلی مذاکره کنید.
اگر کوچک سازی اجتناب ناپذیر است ، سعی کنید از آن نهایت استفاده را ببرید. دریابید که در این مورد به شما چه حق جبرانی تعلق می گیرد. طبق قانون ، شما حق استرداد حقوقی برابر با متوسط دستمزد سال گذشته خود را دارید و این مبلغ در طی دو ماه پس از ترک به صورت اضافی پرداخت می شود. اگر تعطیلات استفاده نشده دارید ، می توانید روی پرداخت هزینه آنها نیز حساب کنید. به همین دلیل است که شما باید مراحل تخفیف رسمی را طی کنید و با اراده آزاد خود برنامه ای را ننویسید ، زیرا در حالت دوم شما حق هیچگونه پرداختی را ندارید.
کارفرما حق اخراج زنان باردار ، مادران تنها (کودک زیر 14 سال) و مادران جوان با فرزندان وابسته زیر 3 سال را ندارد. اما در عمل ممکن است اینگونه نباشد. رئیس شما می تواند با تنظیم بیانیه ای به خواست خود ، شما را مجبور به ترک کند. در این حالت ، شما دو راه دارید: دفاع از حقوق خود با تماس با وکلا یا بازرسی کار ، یا تلاش برای مذاکره با مدیریت و دور زدن این روش ها و جبران خسارت.
