قانون کار مجاز است در صورت داشتن گواهی عدم توانایی برای کار ، تعطیلات را به کارگران تسری دهد. تمدید مرخصی استحقاقی سالانه به تعداد روزهای مشخص شده در مرخصی استعلاجی کارمند انجام می شود. اما تعداد روزهای بیماری همیشه با تعداد روزهای تعطیل منطبق نیست.
ضروری
- - گواهی عدم توانایی برای کار یک کارمند ؛
- - ورق زمان ؛
- - فرم اسناد مربوطه ؛
- - تقویم تولید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر کارمند در طول تعطیلات یا قبل از شروع آن بیمار شود ، موظف است مراتب را به کارفرما اعلام کند. در پایان بیماری و بستن گواهی عدم توانایی کار ، کارمند باید گواهی عدم توانایی کار را به بخش حسابداری سازمان ارائه دهد.
گام 2
دستور تمدید مرخصی استعلاجی از رئیس شرکت لازم نیست ، اگرچه بسیاری از شرکت ها وجود این سند را اجباری می دانند.
مرحله 3
در برگه زمان فرم یکپارچه T-12 ، مطابق با مرخصی استعلاجی ارائه شده ، روزهای معلولیت در هنگام تعطیلات را با حرف "B" علامت گذاری کنید. روزهای مرخصی استحقاقی سالانه را با ترکیب حرف "OT" علامت گذاری کنید.
مرحله 4
روزهای عدم توانایی برای کار ، مطابق با مرخصی استعلاجی ارائه شده توسط کارمند ، بخش حسابداری شرکت باید مقدار مورد نیاز را برای کارمند محاسبه و صادر کند.
مرحله 5
اکنون شما باید در مورد تعداد روزهایی که نیاز به تمدید تعطیلات کارمند دارید تصمیم بگیرید. اگر ناتوانی کارمند در کار فراتر از مرخصی باشد ، تعداد روزهای تمدید مرخصی فقط مربوط به روز تعطیلات وی است.
مرحله 6
به عنوان مثال ، تعطیلات یک کارمند 14 روز تقویمی است ، از 14 نوامبر تا 27 نوامبر. گواهی عدم توانایی برای کار مربوط به 17 تا 28 نوامبر است. بنابراین ، کارمند 3 روز از تعطیلات اختصاصی خود را استفاده کرده است. مقدار استفاده نشده برابر با 11 روز است. بنابراین ، تعطیلات باید 11 روز تقویمی تمدید شود. روز خروج کارمند در 10 دسامبر است ، اما از آنجا که این یک روز تعطیل است ، اولین روز کاری پس از تعطیلات باید 12 دسامبر در نظر گرفته شود.
مرحله 7
تاریخ بازگشت کارگر را به کارمند بگویید. قبل از رفتن کارمند در تعطیلات ، پرداخت مرخصی استحقاقی پایه سالانه ضروری است. اگر کارمند برای اولین بار بیمار شد و حقوق تعطیلات قبلاً بستانکار شده است ، اما توزیع نشده است ، مطابق حقوق و دستمزد به او پول بدهید.
