تعطیلات ، طبق قانون فعلی ، دقیقاً روزهای تقویمی در نظر گرفته می شود. با این حال ، در برخی موارد محاسبه اینکه چه تعداد کارگر بر او می افتند و بنابراین ، در چه صورت لازم است که دوباره وظایف خود را شروع کنیم ، کار اضافی نخواهد بود.
ضروری است
- - تقویم؛
- - تراز بندی در آخر هفته ها و تعطیلات سال جاری نیست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
وضعیت استاندارد زمانی است که یک کارمند 14 روز مرخصی می گیرد (او حق دارد که تمام 28 نفر را بگیرد ، اما در عمل این گزینه بیشتر رایج است: سالی دو بار به مدت نصف) و اینها در تعطیلات رسمی سقوط نمی کنند.
چهارده روز دو هفته است ، در حالی که یک هفته استاندارد شامل پنج روز کاری و دو روز تعطیل است.
بنابراین ، مدت زمان استراحت در کل 10 روز کاری طول خواهد کشید.
گام 2
شرایط ممکن است هنگامی که یک انتقال آخر هفته به مدت یک هفته در تعطیلات رخ می دهد. به عنوان مثال ، تعطیلات رسمی روز سه شنبه یا پنجشنبه سقوط کرد و ایالت تصمیم گرفت روزهای دوشنبه یا جمعه به شهروندان استراحت دهد و این کار را با کار در روز شنبه آینده جبران می کند.
اگر کارمند موفق شود فقط در این زمان مرخصی بگیرد ، حق کامل این است که به مدت 11 روز در محل کار حاضر نشود.
مرحله 3
سرانجام ، تعطیلات نیز می تواند فرا برسد. این روزها جز non روزهای کاری محسوب نمی شوند اما در تعطیلات لحاظ نمی شوند. درست است ، در این حالت ، تعداد روزهای کاری بدون تغییر باقی خواهد ماند: 10 روز برای دو هفته ، به علاوه یا منهای یک یا دو ، با در نظر گرفتن انتقال های احتمالی. اما مدت زمان واقعی که کارمند حق قانونی عدم حضور در محل کار را دریافت می کند ، می تواند به میزان قابل توجهی افزایش یابد.
