اخراج کارمندان در یک شرکت اغلب برای کارگران و هم برای مدیران شرکت یک رویه ناخوشایند است. برای کارمندان سازمان ، اخراج ، به عنوان یک قاعده ، با نگرانی های شدید روانشناختی در مورد چگونگی پیشرفت آینده نزدیک در ارتباط با از دست دادن شغل همراه است. در چنین لحظه ای بسیار مهم است که خودتان سودآورترین راه ترک را تعیین کنید. یکی از این موارد اخراج در کارمندان است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر سازمان قصد دارد کارکنان خود را کاهش دهد ، پس کارمندی که درک می کند شانس ماندن در محل کار خود بسیار اندک است ، ارزش دارد که کاهش را به عنوان سودآورترین گزینه اخراج در نظر بگیرید. کاهش کارکنان تضمین ها و غرامت هایی را برای افرادی که ترک می کنند فراهم می کند.
گام 2
کارفرمایان بی وجدان ، در طول دوره کوچک سازی در سازمان ، کارمندان را مجبور به نوشتن نامه های استعفا به خواست خود می کنند. این غیرقانونی است و کارمند حق دارد از خواستن اخراج با اراده آزاد خودداری کند. در یک مورد دیگر ، کارفرما حق دارد کار دیگری که در آن از کار اخراج شده است در دسترس و کم درآمد باشد.
مرحله 3
اگر کارمندی با اراده خود از استعفا خودداری کند و یا به شغلی با حقوق کمتر بپردازد ، رئیس سازمان موظف است مراحل اخراج کارمند را برای کاهش کارکنان مطابق قانون انجام دهد.
مرحله 4
کارمند اخراج شده ، دو ماه قبل از تاریخ کاهش آینده ، اخطاریه ای علیه امضا دریافت می کند مبنی بر اینکه موقعیت کارمندی وی کاهش می یابد. ظرف دو ماه قبل از تاریخ تعیین شده برای اخراج ، کارمند حق دارد هفته ای 4 ساعت محل کار خود را ترک کند و به دنبال کار جدید باشد.
مرحله 5
پس از امضای اخطار کارمند اخراجی ، وی نامه استعفا را به دلیل کاهش کارکنان می نویسد. بر اساس این بیانیه ، به صورت خلاصه منتشر می شود.
مرحله 6
پس از اخراج به دلیل تعدیل نیرو ، کارمند به عنوان حقوق یک ماه حقوق جدائی دریافت می کند و اگر کارمند در ماه دوم پس از اخراج شغل جدیدی پیدا نکند ، حقوق دوم ماهانه حفظ می شود. و همچنین یک کارمند اخراجی حق دریافت سومین حق الزحمه را دارد اما اگر دو هفته پس از اخراج در مرکز اشتغال ثبت نام کند.
مرحله 7
کارمند اخراجی علاوه بر حق الزحمه قطعنامه ، برای تمام تعطیلات بلااستفاده خود غرامت پولی دریافت می کند. کارمند در روز بعد وقتی سازمان مزد می دهد ، کلیه پرداخت های ناشی از اخراج به دلیل کاهش کارکنان را دریافت می کند.
