وابستگی در کشور ما قابل ثبت نیست: برای این ، اسناد تأیید روابط خانوادگی کافی است. اما اثبات این واقعیت که فرد به فرد متوفی وابسته بوده است ، برای دریافت ارث یا جبران خسارت در صورت از دست دادن نان آور خانواده ضروری است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر وراثی که اموال متوفی را با وصیت نامه یا طبق قانون از اختصاص سهمی برای شما در ارث خودداری کردند ، با بیانیه به دادگاه بروید. اگر حداقل یک سال قبل از مرگ متوفی به او وابسته باشید ، واجد شرایط هستید.
گام 2
اگر سازمان از جبران خسارت شما در صورت از دست دادن (مرگ) یک نان آور خانواده امتناع ورزد ، شما همچنین حق دارید به دادگاه بروید ، به شرط داشتن فرزندان خردسال ، مستمری بگیران ، افراد معلول در خانواده و همچنین افرادی که از شهروندان ناتوان مراقبت می کنند. ضمناً ، حضور کودکان زیر 18 سال نیازی به اثبات واقعیت وابستگی آنها ندارد ، به استثنای موارد خاص که کودکان را می توان به عنوان توانایی تشخیص داد. زمان شروع ناتوانی در کار (برای افراد دارای معلولیت) - قبل یا بعد از مرگ فرد وابسته ، تاثیری در حق وی برای جبران خسارت ندارد.
مرحله 3
اسناد را جمع کنید تا مشخص شود که آیا از فرد متوفی کمک مداوم دریافت کرده اید یا خیر. دادگاه این اسناد را مورد رسیدگی قرار می دهد تنها در صورتی که ثابت شود وی تنها منبع وجودی شما بوده است. برای انجام این کار ، شما باید گواهینامه های حقوق ، مستمری ، بورسیه تحصیلی را نیز ارائه دهید و دادگاه نیز ، رابطه آنها را با میزان مساعدت ارائه شده به شما مشخص کرده و تصمیم گیری خواهد کرد.
مرحله 4
مدارک دیگری مبنی بر وابستگی شما به فرد متوفی را به دادگاه ارائه دهید ، یعنی: - گواهی محل اقامت (از دفتر مسکن) مبنی بر اینکه برای گواهی وابستگی و / یا در مورد ترکیب خانواده درخواست کرده اید ، استخراج از کتابهای خانه ؛ - اسناد تأیید کننده عدم توانایی شما در کار یا ناتوانی در کار اعضای خانواده شما ؛ - شواهدی از واقعیت دریافت کمک دائمی (شهادت شاهدان ، رسیدهای پستی و گواهی نقل و انتقالات بانکی ، مکاتبات شخصی ، اجاره توافق نامه ، و غیره) ؛ - شواهدی از روابط خانوادگی (نسخه های معتبر گواهی ازدواج ، تولد و غیره).
