آسیب اخلاقی ، رنج جسمی یا روحی است که با اقداماتی که موجب تجاوز به کالاهای نامشهود متعلق به وی یا نقض حقوق اخلاقی شخصی شود ، به شهروند وارد شده است.
یکی از انواع آسیب های اخلاقی ، تجربه مربوط به بیماری است که در نتیجه رنج اخلاقی ناشی از نقض حقوق بوجود آمده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
قانون فدراسیون روسیه ، یعنی هنر. 151 قانون مدنی مفهوم "آسیب اخلاقی" را "رنج جسمی و روحی" تعریف می کند. این بدان معناست که اعمال شخص آسیب رسان ضرورتاً باید در ذهن قربانی منفی نشان داده شود. این می تواند به عنوان واکنشهای مختلف ذهنی بدن (رنج جسمی) یا تجربیات (رنج اخلاقی) باشد. ابراز احساسات نمودهایی از قبیل شرم ، ترس ، تحقیر و تظاهرات عاطفی مرتبط خواهد بود.
گام 2
ادعاهای جبران خسارت غیر معنوی معمولاً به همراه دعوی اصلی (برای جبران خسارت مادی ناشی از جرم یا سایر اقدامات غیرقانونی) در دادگاه مطرح می شود. هنگام ارسال چنین برنامه ای ، لازم است که اصل خواسته های خود را تا حد ممکن واضح شرح دهید ، و همچنین دلایل درخواست آن را ذکر کنید. فراموش نکنید که این ادعا باید همیشه با شواهد مناسب پشتیبانی شود. در مورد ما ، این ممکن است شهادت شاهدان ، گزارش پزشکی در مورد وضعیت بهداشت و غیره باشد. بستگی به شرایط دارد.
مرحله 3
ادعاهای جبران خسارت معنوی فقط در دادگاه قابل رسیدگی است (اگرچه توافق نامه های صلح بین طرفین بدون محاکمه امکان پذیر است ، اما این امر نادر است).
مسئله مهم در اینجا تعریف اندازه آن (ارزش پولی) است. در اینجا باید گفت که ارزیابی وقایع یکسان توسط افراد مختلف یکسان نیست. از این رو ، تعیین میزان خسارت معنوی کاملاً ذهنی است.
مرحله 4
به دنبال موارد فوق ، میزان جبران خسارت غیر معنوی منحصراً توسط دادگاه تعیین می شود. در حالت ایده آل ، مبلغ مشخصی نباید در بیانیه ادعا ذکر شود ، بلکه فقط باید درخواست تعیین دادگاه از دادگاه شود. با این حال ، در عمل ، مقدار مطلوب غرامت اغلب در ادعا ذکر شده است. هنگام تعیین میزان خسارت غیر معنوی ، دادگاه موقعیت شاکی را در این مورد روشن می کند ، به طور جامع (با توجه به اعتقاد درونی خود) وضعیت موجود را ارزیابی می کند ، و سپس تصمیم می گیرد. در بیشتر موارد ، میزان غرامت بسیار کمتر از آنچه در ابتدا گفته شده است.
