موضوعات اجاره توسط قانون مدنی اداره می شود. مواد 619 و 620 شامل لیستی باز از شرایطی است که تحت آن مستاجر و موجر حق فسخ زودرس اجاره را دارند. طرفین حق دارند سایر شرایط را برای فسخ زودهنگام چنین توافق نامه ای تعیین کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بر اساس قرارداد اجاره ، یک طرف طرف دیگر را برای استفاده موقت (یا تصرف و استفاده موقت) از اموال (حمل و نقل ، املاک و مستغلات ، سایر موارد تعریف شده جداگانه) با پرداخت هزینه تأمین می کند. طرفین معمولاً قرارداد اجاره ای منعقد می کنند. با انعقاد یک توافق نامه اضافی به این توافق خاتمه می یابد.
گام 2
هم مستأجر و هم موجر حق فسخ زودرس اجاره را دارند. موجر در موارد زیر حق فسخ اجاره را دارد:
1. اگر مستأجر هنگام استفاده از ملک ، به طور قابل ملاحظه ای شرایط قرارداد را نقض می کند.
2. اگر مستأجر ، هنگام استفاده از ملک ، به طور مکرر شرایط قرارداد را نقض می کند.
3. اگر مستأجر بیش از دو بار متوالی نتواند اجاره را پرداخت کند.
4. اگر مستأجر به طریقی مادی مال مورد اجاره را خدشه دار کند.
در این قرارداد ممکن است شرط شود که مستأجر موظف است تعمیرات اساسی ساختمان یا محل را در یک بازه زمانی مشخص انجام دهد. اگر مستأجر در این شرایط تعمیرات اساسی انجام ندهد ، در این صورت موجر حق فسخ اجاره نامه با وی را دارد.
مرحله 3
مستاجر حق فسخ اجاره نامه را دارد اگر:
1. صاحبخانه اموال را در اختیار او قرار نمی دهد.
2. موجر مانع استفاده از مال می شود.
3. دارایی معایبی دارد که استفاده از آن را غیرممکن می کند.
4. موجر تعمیرات اساسی انجام نمی دهد ، که به عهده خود او است (و توافق شد که چنین است).
5. اموال در حال استفاده غیر قابل استفاده خواهد بود (نه به تقصیر مستأجر ، بلکه به دلایل عینی).
مرحله 4
طرفین حق دارند در قرارداد اجاره و سایر شرایط فسخ زودهنگام قرارداد اجاره را فراهم کنند. با فسخ قرارداد اجاره ، ملک باید در شرایطی که به او واگذار شده است (با در نظر گرفتن فرسودگی طبیعی ملک) به موجر عودت داده شود.
