آن دسته از اسنادی که از نهادهای خاص تهیه می شوند و کلیه مشخصات لازم را دارند ، به عنوان رسمی شناخته می شوند. همزمان ، در نظریه قانون ، رویکردهای مختلفی برای تعریف یک سند رسمی وجود دارد.
تعیین علائم یک سند رسمی برای شاخه حقوق کیفری از اهمیت بالایی برخوردار است ، زیرا در قانون کیفری فدراسیون روسیه وجود مجرمانه مربوط به این مفهوم وجود دارد. در نظریه حقوق کیفری ، از دو رویکرد اصلی برای رمزگشایی اصطلاح "سند رسمی" استفاده شده است.
روش اول باریک در نظر گرفته می شود و اسناد رسمی را به منابع مبدا آنها پیوند می دهد. مطابق با این نظریه ، فقط اسنادی که از ایالت ها ، ارگان های شهرداری تهیه می شوند می توانند رسمی باشند. امروزه رواج وسیع تری برخوردار است که طبق آن اسناد رسمی می توانند از بخش دولتی ، تجاری یا حتی خصوصی تهیه شوند ، یعنی منبع منشأ آنها مهم نیست.
ثبت نام و صدور گواهینامه مناسب
یکی از اصلی ترین ویژگی های یک سند رسمی ، اجرای صحیح و تأیید آن است. اگر قوانین خاصی برای پردازش اسناد در اعمال قانونی نظارتی پیش بینی شده باشد ، سند رسمی باید با آنها مطابقت داشته باشد (به عنوان مثال ، قوانین محضر اسناد ، قوانین صدور وکالت نامه).
اگر هیچ قانون خاصی وجود ندارد ، بنابراین برای اینکه سند به عنوان رسمی شناخته شود ، کافی است که شرایط عمومی ثبت آن را رعایت کنید. معمولاً این الزامات شامل این شرط است که کلیه جزئیات مورد نیاز وجود داشته باشد (مهر ، امضا ، مهر از نوع خاصی ، رسمی یا سربرگ).
علائم محتوای یک سند رسمی
اجرای صحیح و تأیید یک سند رسمی نشانه رسمی آن است ، با این حال ، در رویه قضایی فعلی ، وجود یک علامت معنادار نیز به عنوان یک شرط اجباری شناخته شده است. نشانه مشخص شده این است که یک سند رسمی باید به روشی خاص بر روابط حقوقی تأثیر بگذارد. این می تواند حقوق خاصی ایجاد کند یا مسئولیت های خاصی را تحمیل کند.
علاوه بر این ، برخی از اسناد رسمی حقایق حقوقی را تأیید می کنند که منجر به بروز عواقب خاصی می شود (این دارایی توسط اکثر اسناد رویه ای در اختیار است). وحدت ویژگیهای رسمی و ماهوی ، که هر یک باید در یک سند رسمی وجود داشته باشد ، تفسیر مدرنی از این مفهوم در نظریه و عمل حقوقی تشکیل می دهد.
