مسئولیت وراث در قبال بدهی های وصیت کننده ماهیت مشترک و متعددی دارد و توسط هنر پیش بینی شده است. 1175 قانون مدنی فدراسیون روسیه. از لحظه ای که وارث بدهکار ارث را بپذیرد ، وی خود به عنوان بدهکار طلبکاران متوفی تبدیل می شود.
مسئولیت وارث در قبال بدهی های موصی محدود به ارزش مال ارثی است. طلبکاران ، یعنی آن دسته از اشخاص و سازمانهایی که موصی به آنها بدهکار است ، می توانند مطالبات خود را به همه وراث ارائه دهند. از زمان گشودن تا زمان پذیرش وراثت ، مطالبات طلبکاران به املاک مندرج در ملک ارائه می شود.
در مواردی که مال ارثی برای تأمین کلیه بدهی ها کافی نباشد ، تعهد پرداخت بدهی به دلیل عدم امکان انجام آن در بخشی که ارث کافی برای آن نبود ، خاتمه می یابد. به زبان ساده ، این قسمت از بدهی بخشوده می شود و پرداخت نمی شود.
علاوه بر بدهی ، وراث تعهدات قراردادی موصی را به ارث می برند. به عنوان مثال ، اگر در زمان حیات خود وصیت کننده قرارداد سپرده منعقد کرده باشد ، وارث موظف است شرایط قرارداد خرید و فروش را انجام دهد. بدهی های مالیاتی موصی توسط وراث نیز در حدود ارزش ارث بازپرداخت می شود.
وارثی که اموال را با حق ارائه به ارث برده است ، در حدود ارزش ارث مسئول بدهی های موصی است و در قبال بدهی وارثی که حق قبول ارث از او منتقل شده ، مسئولیتی ندارد. به او. به عنوان مثال ، اموالی که به پدربزرگش تعلق داشت در ارتباط با مرگ وارث مرحله اول - پدر (پسر موصی) به نوه منتقل شد. در این حالت نوه فقط در قبال بدهی های پدربزرگ مسئول چنین اموالی است.
طلبکاران موصی می توانند ادعاهای خود را فقط در مهلت قانونی مقرر شده توسط قانون مدنی ارائه دهند (کل مدت زمان سه سال از لحظه بوجود آمدن تعهد است).
