فرضیه ، اختیار و تحریم بخشی از حاکمیت قانون است. هر یک از آنها عملکرد خاص خود را انجام می دهند. تقسیم مقاله به سه م componentsلفه به شما در درک بهتر قانون کمک می کند و بنابراین ، به درستی آن را اعمال می کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک فرضیه را تعریف کنید. این شامل یک شرط برای اجرای یک هنجار قانونی است. این می تواند به عنوان مثال ، نشانه ای از موضوع جرم ، مانند سن و سلامت عقل او باشد. با دقت مقاله قانون را بخوانید و داده هایی را که در صورت استفاده از آنها قابل استفاده است برجسته کنید. به خاطر داشته باشید که فرضیه ها می توانند از نظر نوع خاص یا کلی باشند. نمونه ای از یک فرضیه خاص می تواند فرضیه ای باشد که شرایط فردی را برای عملکرد یک قانون ایجاد کند. اگر قانون قانونی که در نظر دارید شرایطی را که پرونده کیفری در آن خاتمه یافته است ذکر کند ، این یک فرضیه خاص است. به آن اتفاقی نیز گفته می شود. در مقابل آن ، یک فرضیه کلی یا انتزاعی شرایط خاصی را برجسته نمی کند ، بلکه یک قانون قانونی را با ویژگی های کلی معرفی می کند.
گام 2
به جستجوی حالت بپردازید. این به طور مستقیم یک قانون رفتار را تنظیم می کند که قانونی است ، و همچنین نشانه هایی از رفتار غیرقانونی را نشان می دهد. اگر مقاله ای که شما در حال مطالعه آن هستید مربوط به قانون مدنی باشد ، به احتمال زیاد ، این اصول اصول رفتار قانونی را توصیف می کند. برعکس ، در مواد قانون کیفری ، لیستی از علائم اقدامات ممنوع را مشاهده خواهید کرد. انواع روشها را بررسی کنید: ساده ، توصیفی ، پتو و مرجع. وجه اول شامل توصیف مستقیم عمل بدون علائم آن است ، زیرا ضمنی بودن آنها آشکار است. در مقاله با ویژگی توصیفی ، همه علائم اجباری رفتار افشا می شود. ارجاع به قاعده دیگری از قانون در حکم مرجع موجود است. پتویی پیشنهاد می شود که برای یک عمل هنجاری دیگر اعمال شود. فراموش نکنید که نه تنها حالت را برجسته کنید ، بلکه نوع آن را نیز مشخص کنید.
مرحله 3
تحریمی پیدا کنید. این نشان دهنده تمام عواقب قانونی ، منفی و مثبت است. این مجازات را می توان به عنوان یک نوع و میزان مجازات ، و همچنین یک اقدام تشویقی تنظیم کرد.
