در جریان رسیدگی به پرونده های کیفری و مدنی ، شرکت کنندگان در این پروسه غالباً باید با انواع دادخواستها به دادگاه مراجعه کنند. یکی از رایج ترین انواع این اظهارات ، درخواست به تعویق انداختن رسیدگی به پرونده است. درخواست کتبی که طبق قوانین خاصی برای انجام برخی اقدامات از یک مقام رسمی انجام می شود دادخواست نامیده می شود.
غالباً ، هنگام رسیدگی به موارد جرایم اداری ، از دادخواست ها استفاده می شود. مطابق قانون ، یک درخواست کتبی به طور اجباری توسط یک مقام رسمی مورد بررسی قرار می گیرد و پس از آن حکم مقتضی درباره آن صادر می شود. دو راه حل می تواند وجود داشته باشد: امتناع از ارضای دادخواست یا رضایت آن. درصورتي كه تصميم گيري حاوي خودداري از راضي كردن درخواست باشد ، بايد چنين تصميمي انگيزه باشد.
پیش شرط تهیه یک برنامه فرم نوشتاری آن است. چنین درخواستی به نام مسئول مطالب مورد نظر ارائه می شود. این قانون مقرر کرده است که دادخواست باید بلافاصله با تصمیم گیری در قالب حکم دادگاه یا نهاد متولی رسیدگی به پرونده بررسی شود.
شرایطی که منجر به تشکیل دادخواست شده ممکن است بسیار متفاوت باشد: در مورد آشنایی با مواد پرونده ، در مورد تعویق موجه جلسات دادرسی ، در مورد ختم مواد به پرونده ، اسناد و مدارک جدید در پرونده ، و غیره.
یک فرم درخواست استاندارد وجود دارد. این سند حاکی از قاضی یا مقام دیگری است که دادخواست به نام وی ارسال شده است ، نام خانوادگی و حروف اول شما ضمیمه می شود و محل اقامت مشخص شده است. در عنوان "درخواست" ، اصل درخواست باید به طور خلاصه و واضح بیان شود ، واقعیت تخلفی که دادرسی به آن اختصاص داده شده است. در صورت لزوم ، مدارکی به پرونده پیوست می شوند ، به عنوان مثال صحت دلایل به تعویق انداختن جلسه را اثبات می کنند.
شهروندان می توانند قبل از شروع رسیدگی به پرونده توسط دادگاه ، دادخواست ارسال كنند. در این حالت ، قاضی ، که برای رسیدگی آماده می شود ، مسلماً موضوع در دسترس بودن دادخواست ها را روشن می کند و در مورد رضایت یا رد آنها تصمیم می گیرد. این قانون به شما اجازه می دهد تا در طول پرونده درخواست کتبی داشته باشید.
