وضعیت فعلی بازار مسکن به گونه ای است که هرکسی توانایی خرید آپارتمان را ندارد. بسیاری هنوز بر اساس توافق نامه اجاره اجتماعی در آپارتمان های اختصاص داده شده توسط دولت زندگی می کنند.
قانون قانون مسکن امروز طیف گسترده ای از گزینه ها را برای آن دسته از مستاجرانی که یک آپارتمان دارند در نظر گرفته است. حقوق کسانی که در یک قرارداد اجتماعی در یک آپارتمان زندگی می کنند چیست؟
چارچوب قانونگذاری
سازوکار تهیه مسکن بر اساس قرارداد اجاره اجتماعی در قانون مسکن فعلی فدراسیون روسیه ثابت شده است ، که به نوبه خود ، در کد قوانین کشور ما تحت شماره 188-FZ 29 دسامبر 2004 موجود است. فصل 8 در این آیین نامه به موضوعات مربوط به اجاره اجتماعی اماکن مسکونی اختصاص یافته است.
به طور خاص ، تعیین می کند که دو طرف در اجرای قرارداد کار اجتماعی مشارکت داشته باشند. اولین آنها مالک مسکن است که در شخص وی ، ایالت یا شهرداری می توانند بسته به متعلق بودن آپارتمان ، به سهام مسکن ایالتی یا شهرداری ، در شخص وی اقدام کنند. طرف دوم چنین توافقی خود شخص یا افرادی است که بر اساس آن در آپارتمان زندگی می کنند.
حقوق شهروندان بر اساس توافق نامه اشتغال اجتماعی
حق اساسی که شهروند یا شهروندانی که قرارداد اجاره اجتماعی را امضا کرده اند ، حق استفاده از خانه است. همزمان با کسب این حق در زمان امضای قرارداد ، مستاجر همچنین حق استفاده از املاک مشترک یک ساختمان آپارتمانی از جمله ورودی ها ، راه پله ها و سایر عناصر را دریافت می کند. در همان زمان ، بند 2 ماده 60 قانون مسکن فدراسیون روسیه ثابت می کند که این حقوق دائمی هستند ، یعنی به دلیل انقضا قرارداد نمی توان از یک شهروند بخواهید یک آپارتمان را تخلیه کند.
در عین حال ، حق مستاجر یک خانه برای استفاده از آن نه تنها به معنای حق زندگی در آن است ، بلکه همچنین توانایی انتقال افراد دیگر به آنجا ، از جمله به طور موقت ، اجاره آن و حتی مبادله آن است. چنین لیستی از حقوق مستاجر تحت قرارداد اجاره اجتماعی در بند 1 ماده 67 قانون مسکن فدراسیون روسیه ایجاد شده است. اما باید در نظر داشت که اعمال کلیه این حقوق باید مطابق روال تعیین شده در قانون انجام شود. به طور خاص ، در بیشتر موارد ، یکی از شرایط اجرای آنها جلب رضایت صاحبخانه ، یعنی صاحب خانه ، برای چنین کارهایی است.
در صورت عدم رعایت این شرایط و سایر شرایط استفاده از اماکن مسکونی ، اقدامات شهروند ممکن است غیرقانونی شناخته شود و اعمال مجازات های مناسب برای وی را در پی داشته باشد. بنابراین ، به عنوان مثال ، بند 4 ماده 83 قانون مسکن فدراسیون روسیه پیش بینی کرده است که اگر از یک خانه برای اهداف دیگری استفاده شود ، صاحب آن حق فسخ قرارداد اجاره اجتماعی را دارد.
