وضوح ، وضوح و قطعیت در اسناد مهم است. بنابراین ، هنگام عقد قرارداد یا توافق ، باید مراقب باشید. تهیه صحیح اسناد به شما امکان می دهد از خطاهای جدی و سو mis تفاهم ها جلوگیری کنید و همچنین تا حد زیادی نتیجه محاکمه احتمالی را تعیین می کند.
ضروری است
قرارداد
دستورالعمل ها
مرحله 1
قرارداد اصلی را با دقت مطالعه کنید. توافق نامه اضافی آن را تغییر می دهد یا فسخ می کند. این بدان معناست که توافقنامه بخشی جدایی ناپذیر از آن خواهد بود. در عین حال ، کلیه شرایط مشابه توافق نامه در مورد توافق نامه اعمال می شود و هنگام انعقاد ، قوانین مشابهی در مورد آن اعمال می شود.
توافقنامه اضافی در موارد زیر منعقد می شود:
- اگر این مغایرتی با قانون یا قرارداد نداشته باشد ، با توافق طرفین.
- به درخواست یکی از طرفین بر اساس تصمیم دادگاه یا تجویز قانون و سایر اقدامات هنجاری ؛
- در صورت امتناع یک جانبه از اجرای قرارداد به طور کامل یا جزئی ، در صورت مجاز بودن چنین امتناعی توسط قانون یا قرارداد.
گام 2
در سر توافق نامه تکمیلی مکان و زمان انعقاد آن و همچنین طرفین توافق نامه تکمیلی توافق نامه را مشخص کنید. شرایط توافق نامه اضافی از لحظه امضای آن لازم الاجرا می شود (مگر اینکه توسط خود توافق نامه ، توافق نامه یا قانون پیش بینی شده باشد).
مرحله 3
اطلاعات مربوط به توافق نامه خاص را در متن عنوان قرارداد وارد کنید (تعداد توافق نامه و تاریخ انعقاد آن باید مشخص شود).
مرحله 4
کلیه شرایطی را که باید در آن توافق شود در متن توافق نامه ذکر کنید. همچنین توصیه می شود که مشخص کنید کدام قسمت ها ، بخش ها ، بندهای توافق نامه تغییر ، تکمیل یا باطل می شوند.
مرحله 5
توافق نامه تکمیلی را با امضاهای طرفین تأیید کنید ، امضاها را با مهر (در صورت وجود) بچسبانید. موقعیت امضا کننده و رمزگشایی امضا باید در کنار آن مشخص شود.
مرحله 6
توافق نامه تکمیلی باید به همان شکل قرارداد اصلی اجرا شود. بنابراین ، اگر توافق نامه از ثبت نام دولت عبور کرده باشد یا توسط یک دفتر اسناد رسمی تأیید شده باشد ، در این صورت توافق نامه اضافی باید مراحل مشابه را طی کند ، در غیر این صورت بی اعتبار شناخته می شود.
